Ucieczka od natury miała zapewnić nowym mieszkańcom miast zwycięstwo nad jej siłami i zapewnienie poczucia kontroli nad nimi. Kształtowanie przestrzeni w taki sposób, aby jego mieszkańcy sami mogli kontrolować profil i charakter swojego życia oraz funkcjonowania w zaprojektowanym przez siebie organizmie. Budowanie utopijnych struktur, które miałyby stać się odbiciem marzeń konstruktorów życia społecznego, nie zawsze jednak znajdują odzwierciedlenie w potrzebach społeczności i mieszkańców. Boris Groys pisze o coraz silniejszym zjawisku we współczesnych miastach eksplozji wieczności - eternalizacji miast. Znacznie intensywniejszymi pomnikami współczesnych struktur miejskich stają się sytuacje i obrazy, które wbiły się w krajobraz tak silnie, że nie wyobrażamy sobie życia bez nich. Stały się nowymi monumentami i punktami współczesnego "turyzmu". A zatem nie katedry, czy muzea, a zwykłe codzienne sytuacje - życia wewnętrznych miejskich utopii stają się tym, co kształtuje wizerunek nowego miasta. Nieobecność i próba wypełnienia pustki jest wynikiem zmagań z naturą wewnątrz miasta. Przestrzenie miejskie, a tak naprawdę jego najciemniejsze zakamarki staną się platformą, na którą wkroczą artyści ze swoimi działaniami. Efekt - konfrontacja z naturą stanie się otwartym eksperymentem nad tożsamością tego miejsca i jego mieszkańców. 8 października, godzina 19.00, Stare koryto Warty Wiadomość pochodzi z oficjalnej strony UM Poznań