Swoją siedzibę ten alternatywny teatr otworzył w Poznaniu w 1992 roku. - Od samego początku chcieliśmy, aby była to przestrzeń nie tylko dla naszych prób i spektakli, ale również dla wielokulturowego dialogu o współczesnym świecie. Pokazywaliśmy spektakle teatrów z Polski i z zagranicy, filmy dokumentalne, a także fabularne - jeśli były częścią jakiegoś szerszego projektu. Zapraszaliśmy do udziału w seminariach, panelach dyskusyjnych, warsztatach, spotkaniach z wybitnymi postaciami polskiego życia intelektualnego - powiedziała w czwartek dyrektorka ośrodka Ewa Wójciak. W Ośrodku organizowane są niekonwencjonalne formy spotkań z publicznością, takie jak słuchanie radiowych reportaży w towarzystwie autorów. Swoje działania prowadzą w nim inne teatry. - Od lat zapraszamy grupy artystyczne tworzone przez osoby społecznie wykluczone i napiętnowane - prezentujemy spektakle przygotowywane przez bezdomnych, upośledzonych. Staramy się roztaczać opiekę nad rodzącymi się inicjatywami teatralnymi ludzi młodych, udostępniając im przestrzeń, a czasem produkując ich spektakle i performance - powiedziała Wójciak. W ramach jubileuszowych imprez, na piątek zaplanowano otwarcie wystawy fotografii podsumowującej 20 lat działalności Ośrodka, oraz wspólne słuchanie reportaży radiowych: "Radio w teatrze" oraz projekcję filmu jednego z aktorów "ósemek" Marcina Kęszyckiego "Ratajczaka 44" (poznański adres teatru). Na teatralną część obchodów składają się czytania performatywne tekstów napisanych na podstawie reportaży prasowych czy donosów pisanych współcześnie do różnych instytucji. Będą one prezentowane w przyszłym tygodniu. - Pierwszy tekst powstał w oparciu o książkę Cezarego Wodzińskiego pt. "Kapłana Błaznem", drugi "Ufam Tobie" napisany został na podstawie reportażu Romana Daszczyńskiego i Pawła Wiejasa pt. "Grzech ukryty w Kościele", a na zakończenie czytań przedstawimy tekst +Do Władzy Wielkiej i Sprawiedliwej" o donosicielstwie Polaków w czasie okupacji, posiłkujący się książką Barbary Engelking "Szanowny Panie Gistapo" oraz donosami do poznańskiej Izby Skarbowej - powiedziała Wójciak. Teatr Ósmego Dnia to najsłynniejsza polska grupa teatralna, założona w 1964 przez studentów polonistyki Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Pierwotna nazwa zespołu brzmiała: Studencki Teatr Poezji Ósmego Dnia. Po marcu 1968 roku Teatr Ósmego Dnia w swoich spektaklach komentował i poddawał krytyce rzeczywistość PRL-u. W 1979 Teatr Ósmego Dnia zyskał status teatru zawodowego. Po wprowadzeniu stanu wojennego grupa poddana została szykanom, aktorów nie wypuszczano z kraju na festiwale teatralne, cofnięto dotacje, zabrano teatrowi salę, obłożono zakazem występów. W tym czasie teatr grał przede wszystkim w kościołach. Od połowy lat 80. grał na emigracji. Po politycznym przełomie 1989 zespół powrócił na stałe do Poznania.