W inscenizacji największej bitwy średniowiecznej Europy z 15 lipca 1410 roku uczestniczyło ponad tysiąc rycerzy z Polski i Europy. Widowisko, które przebiegło zgodnie z historycznym scenariuszem, obejrzało z okolicznych wzgórz kilkadziesiąt tysięcy ludzi. Znakiem do rozpoczęcia bitwy były wystrzały z armat. Do króla Jagiełły przybyli posłowie krzyżaccy, którzy wręczyli mu dwa miecze, aby wojsko polskie nie kryło się w zaroślach, ale wyszło na pole walki. Gdy król przyjął miecze na znak zwycięstwa, polscy rycerze odśpiewali Bogurodzicę i do boju ruszyli rycerze. Najpierw szala zwycięstwa przechylała się na stronę Krzyżaków. Były tak dramatyczne momenty jak: obrona krakowskiej chorągwi z orłem w koronie i atak Krzyżaków na polskiego króla. Król Jagiełło wyszedł z tego zwycięsko i kazał do walki wyprowadzić nowe chorągwie, które ruszyły do boju, by złamać opór Krzyżaków. Tegoroczna inscenizacja w 598. rocznicę bitwy pod Grunwaldem była świętem wszystkich polskich bractw rycerskich, które przygotowywały się do niej cały rok. Rycerze przyjechali do Grunwaldu na kilka dni przed bitwą i zamieszkali w wybudowanej przez siebie osadzie.