O ogłoszeniu przetargu na budowę tzw. urządzeń małej retencji w rezerwacie Zielony Mechacz koło Małdyt poinformował w piątek Sebastian Menderski z Polskiego Towarzystwa Ochrony Ptaków. W najbliższych dniach podobne przetargi zostaną zorganizowane dla dwóch innych mazurskich rezerwatów - Gązwa koło Mrągowa i Sołtysek w okolicach Pasymia. - Od wielu lat mówiono o potrzebie czynnej ochrony tych torfowisk, teraz wreszcie znalazły się na to pieniądze - powiedział Menderski. Jak wyjaśnił te cenne ekosystemy są od dawna zagrożone na skutek osuszania i wydobywania torfu z terenów graniczących z rezerwatami. Planowane inwestycje służą ochronie przed degradacją torfowisk, mają podnieść poziom wody, zahamować osiadanie złóż torfu i przywrócić procesy torfotwórcze. Na płynących przez rezerwaty strugach i rowach melioracyjnych powstanie blisko 170 grobli, progów, zastawek i innych urządzeń hydrotechnicznych. Wszystkie budowle mają powstawać z naturalnych materiałów - drewnianych bali, kamieni i faszyny, a wykonawca nie będzie mógł użyć w rezerwatach ciężkiego sprzętu. Prace będą kosztować ok. 2,5 mln zł i powinny zakończyć się jeszcze w tym roku. Pieniądze na inwestycje pochodzą z wartego ponad 4,5 mln zł projektu kompleksowej ochrony torfowisk wysokich w woj. warmińsko-mazurskim, którego beneficjentem jest Polskie Towarzystwa Ochrony Ptaków. Za te pieniądze wykupiono grunty, opracowano plan zadań ochronnych, przeprowadzono badania hydrologiczne, botaniczne i faunistyczne. Rezerwat florystyczny Zielony Mechacz położony jest w gminie Małdyty i zajmuje ponad 95 ha powierzchni. Sąsiaduje z eksploatowaną od wielu lat kopalnią torfu Budwity. Słynie z jednej z największych w Polsce populacji maliny moroszki, rośliny będącej reliktem epoki lodowcowej. Rezerwat Gązwa w gminie Mrągowo jest jednym z najcenniejszych i największych polskich torfowisk wysokich. Zajmuje ponad 200 ha. Występuje tam 269 gatunków roślin, w tym bażyna czarna i gatunki mchów, uznawane za wymierające w Polsce. Rezerwat Sołtysek położony na terenie Ostoi Napiwodzko-Ramuckiej jest torfowiskiem pojeziornym o powierzchni niespełna 10 ha. Zachowało się tam 110 gatunków roślin naczyniowych i 63 gatunki mszaków. Torfowiska wysokie powstały w skutek narastania złoża torfowego i odcięcia roślinności od wód gruntowych, przez co są zasilane jedynie przez wody opadowe. Większość z nich występuje na północy kraju.