W albańskim społeczeństwie - zwłaszcza na północy, która mocno trzyma się prawa zwyczajowego zawartego w Kanunie - wejście w buty mężczyzny było formą koła ratunkowego. Jeśli w rodzinie przychodziły na świat same dziewczynki, często jedna z nich była wybierana na chłopca i przygotowywana do pełnienia tej roli. Od małego wpajano jej gesty i zachowania charakterystyczne dla płci przeciwnej. Gdy w ramach krwawej zemsty - wciąż praktykowanej w wielu zakątkach Albanii - zabito wszystkich mężczyzn w rodzinie i nie miał się kto zatroszczyć o krewnych, jedna z kobiet mogła złożyć przysięgę, ze dochowa dziewictwa do końca życia, i korzystać z przywilejów przysługujących mężczyznom. "Trzecia albańska płeć" mogła być dla wielu dziewcząt również ucieczką przed zaaranżowanym małżeństwem. Zwłaszcza, że wiele z nich mogło poznać męża dopiero w dniu ślubu. Każda dziewczyna, która zobowiązała się do dochowania czystości do końca życia, mogła nosić broń, dbać o bezpieczeństwo zamieszanej w wendetę rodziny, palić papierosy, prowadzić samochód, pić raki, przebywać w pomieszczeniach dla mężczyzn i wychodzić sama z domu. Kobiety są wyłączone z obowiązku pomszczenia śmierci bliskiej osoby. Ale jeśli należą do grupy konsekrowanych dziewic, noszą broń i korzystają z przywilejów mężczyzn, mają prawo włączyć się do rodowych waśni. EKM ZOBACZ RÓWNIEŻ: Góry Przeklęte i tajemnice rodowej zemsty