Wojna w Donbasie 2014

Wojna w Donbasie rozpoczęła się 6 kwietnia 2014 r. w Donieckim Zagłębiu Węglowym. Jej przyczyną był prorosyjski separatyzm na Ukrainie, nasilający się po rewolucji nazywanej Euromajdanem, która wybuchła w lutym 2014 r. Była ona wyrazem niezadowolenia społeczeństwa, po tym, jak ówczesny prezydent Ukrainy Wiktor Janukowycz opóźnił podpisanie umowy stowarzyszeniowej z Unią Europejską. Przeciwnikami rewolucjonistów o proeuropejskich poglądach byli prorosyjscy separatyści, zamieszkujący głównie wschodnią część Ukrainy – Donieck i Ługańsko. Deklarowali oni chęć przyłączenia tej części kraju do Rosji. 

W kwietniu 2014 r. miała miejsce aneksja Krymu (która byłą wynikiem interwencji militarnej Rosji), co nasiliło nastroje separatystyczne w Donbasie. Coraz częściej dochodziło tam do zamieszek oraz ataków na infrastrukturę państwową. Odpowiedzią na nie miała być „operacja antyterrorystyczna” przeprowadzona przez władze Ukrainy. 

W tym samym miesiącu do separatystów dołączyły Siły Zbrojne Federacji Rosyjskiej, prowadzące na terenie Ukrainy działania wojenne połączone z wojną informacyjną. W jej wyniku powstały dwie samozwańcze, nieuznawane republiki – Doniecka Republika Ludowa oraz Ługańska Republika Ludowa.

9 września 2014 r. oraz 12 lutego 2015 r. podpisano obustronne zawieszenie broni, tzw. porozumienia mińskie. Ich założenia nie były jednak respektowane i nie przyniosły zakończenia konfliktu. Jego największa eskalacja nastąpiła jesienią 2021 r. i zakończyła się atakiem Rosji na Ukrainę 24 lutego 2022 r. 

Skutki wojny w Donbasie w 2014 r. dotknęły prawie 4,5 mln osób, 1,5 mln zostało przesiedlonych, a 40 000 budynków zrównano z ziemią.