Radosław Sikorski

Radosław Sikorski studiował filozofię, politologię i ekonomię w Pembroke College na Uniwersytecie Oksfordzkim (Wielka Brytania), gdzie zdobył tytuł licencjata (Bachelor's degree) i magistra (Master's degree). Ukończył również Londyńską Szkołę Ekonomii i Nauk Politycznych, gdzie uzyskał dyplom z ekonomii stosowanej. 

Ukończył także Wyższy Kurs Obronny na Wydziale Bezpieczeństwa Narodowego Akademii Obrony Narodowej w Warszawie.

Radosław Sikorski rozpoczął swoją karierę zawodową jako niezależny dziennikarz ("The Spectator", "The Observer") i korespondent wojenny ("The Sunday Telegraph") Był także korespondentem amerykańskiego "National Review". Relacjonował przebieg konfliktów zbrojnych w Afganistanie (1986), Heracie (1987) i Angoli (1989).

W latach 1990-1991 był polskim korespondentem "The Sunday Telegraph". Publikował także w "Rzeczpospolitej" i "The Wall Street Journal". W TVP prowadził program "Wywiad miesiąca", w którym przeprowadzał rozmowy z najważniejszymi zagranicznymi politykami. Jego praca dziennikarska umożliwiła mu zdobycie międzynarodowego doświadczenia i wglądu w sprawy międzynarodowe.

Radosław Sikorski jest autorem książek: "Prochy świętych - podróż do Heratu w czas wojny", "Full circle. A homecoming to free Poland", "The Polish House - an Intimate History of Poland", "Strefa zdekomunizowana - wywiad rzeka", "Polska może być lepsza. Kulisy polskiej dyplomacji" oraz "Polska. Stan Państwa".

Radosław Sikorski rozpoczął karierę polityczną w latach 90. W 1992 r. w rządzie Jana Olszewskiego zajmował stanowisko wiceministra obrony narodowej. W 1995 roku wstąpił do założonego przez Olszewskiego Ruchu Odbudowy Polski. W 1997 roku opuścił partię po tym, jak nie uzyskał mandatu, startując z listy tego ugrupowania w wyborach do parlamentu. 

W latach 1998-2001 w rządzie Jerzego Buzka zajmował stanowisko wiceministra spraw zagranicznych odpowiedzialnym za kontakty z Polonią. Był członkiem prezydium Ruchu Społecznego AWS.

W wyborach parlamentarnych w 2005 roku z powodzeniem kandydował jako bezpartyjny do Senatu VI kadencji z listy Prawa i Sprawiedliwości. Od 31 października 2005 do 7 lutego 2007 r. zajmował stanowisko Ministra Obrony Narodowej w rządach Kazimierza Marcinkiewicza oraz Jarosława Kaczyńskiego. Jego decyzje to m.in. przeniesienie dokumentów Układu Warszawskiego do IPN, odtajnienie sowieckich map z planami użycia broni nuklearnej wobec NATO oraz odebranie wojskowej emerytury Helenie Brus, komunistycznej prokurator, która skazywała na śmierć antykomunistycznych działaczy politycznych w czasach stalinowskich.

Na skutek konfliktu z ówczesnym szefem Służby Kontrwywiadu Antonim Macierewiczem 5 lutego 2007 r. podał się do dymisji, a następnie 21 października 2007 roku wystartował w wyborach do Sejmu z listy PO w okręgu bydgoskim. Został posłem Sejmu VI kadencji z listy PO, a następnie objął stanowisko szefa MSZ w pierwszym rządzie Donalda Tuska. 

W grudniu 2007 roku Radosław Sikorski został członkiem Platformy Obywatelskiej. W marcu 2008 roku został członkiem zarządu krajowego partii, a 8 października 2010 r. wiceprzewodniczącym PO. Funkcję tę pełnił do 26 lutego 2016 r. Wtedy też został członkiem rady Instytutu Obywatelskiego. 

W wyborach parlamentarnych w 2011 roku z uzyskał mandat poselski w Sejmie VII kadencji z listy PO. Od 18 listopada 2011 do 22 września 2014 zajmował stanowisko Ministra Spraw Zagranicznych w drugim rządzie Donalda Tuska. Jako szef MSZ był jednym ze współinicjatorów powstania Partnerstwa Wschodniego, inicjatorem utworzenia Europejskiego Funduszu na rzecz Demokracji i Nagrody Solidarności. W 2008 roku podpisał z USA pierwszą umowę na rozmieszczenie w Polsce elementów amerykańskiej tarczy antyrakietowej. 

W 2014 r. brał udział w misji dyplomatycznej UE w Kijowie, która powstrzymała rozlew krwi na Majdanie. 

Od 24 września 2014 do 23 czerwca 2015 sprawował urząd Marszałka Sejmu. 

W 2015 r. był jednym z założycieli komitetu wyborczego kandydata na prezydenta Bronisława Komorowskiego. W 2016 r. ustąpił z funkcji wiceprzewodniczącego PO, pełnił także funkcję przewodniczącego Instytutu Obywatelskiego i był członkiem jego rady programowej.

Od 2019 do 2023 roku Radosław Sikorski pełnił funkcję posła do Parlamentu Europejskiego IX kadencji, w którym był członkiem Grupy Europejskiej Partii Ludowej. Został wybrany z regionu kujawsko-pomorskiego z listy KKW Koalicja Europejska PO PSL SLD .N Zieloni.

W Europarlamencie Radosław Sikorski należał do Komisji Spraw Zagranicznych, Komisji Specjalnej ds. Sztucznej Inteligencji w Epoce Cyfrowej oraz Podkomisji Bezpieczeństwa i Obrony. Ponadto przewodniczył Delegacji do Spraw Stosunków ze Stanami Zjednoczonymi.

Po odejściu z polskiej polityki - poza pełnieniem funkcji europosła - Radosław Sikorski został starszym wykładowcą w Center for European Studies na Harward University w USA (2015). Został także przewodniczącym rady nadzorczej Bydgoskiego Parku Techniczno-Technologicznego (2016).

Ponadto działał na arenie międzynarodowej jako komentator i ekspert w dziedzinie polityki zagranicznej. Angażował się także w debaty publiczne dotyczące kwestii politycznych i społecznych w kraju. 

Jest związany z różnymi think tankami oraz instytutami badawczymi zajmującymi się analizą i badaniem stosunków międzynarodowych, polityki europejskiej i bezpieczeństwa międzynarodowego.

W nowym rządzie koalicyjnym Donalda Tuska, utworzonym w grudniu 2023 r. po odwołaniu trzeciego gabinetu Mateusza Morawieckiego, Radosław Sikorski został ministrem spraw zagranicznych. Tym samym Radosław Sikorski przestał pełnić funkcję europosła.

W poniedziałek 22 stycznia 2024 r. w Monitorze Polskim opublikowane zostało postanowienie marszałka Sejmu Szymona Hołowni z 8 stycznia 2024 r. o wygaszeniu mandatu poselskiego Krzysztofa Brejzy. Dotychczasowy poseł X kadencji, a w poprzedniej kadencji senator Koalicji Obywatelskiej, objął w Parlamencie Europejskim mandat po Radosławie Sikorskim, który przestał być europosłem, gdy 13 grudnia został szefem resortu spraw zagranicznych w trzecim rządzie Donalda Tuska.

W 2012 r. Magazyn Foreign Policy umieścił go w gronie Top 100 Global Thinkers "za mówienie prawdy, nawet, jeśli nie jest to dyplomatyczne".

Radosław Sikorski otrzymał wiele odznaczeń, m.in. w 2009 r. ukraiński order "Za Zasługi" I Stopnia i ukraiński Order Księcia Jarosława Mądrego III klasy w 2011 r.

W 2012 roku został Wielkim Oficerem Orderu Legii Honorowej, która jest najwyższym odznaczeniem przyznawanym przez władze Francji.

Jest także od 2012 r. Komandorem Orderu Świętego Karola przyznawanym za zasługi dla księcia Monako i księstwa Monako.

Od 2013 roku Radosław Sikorski jest Wielkim Oficerem Orderu Korony, odznaczenia ustanowionego przez króla Belgii.W 2006 roku został laureatem nagrody Wiktora w kategorii najpopularniejszy polityk.

W 2015 r. otrzymał nagrodę "Rycerz Wolności" za zainicjowanie procesu tworzenia koncepcji Partnerstwa Wschodniego w ramach Europejskiej Polityki Sąsiedztwa UE, której celem jest przybliżenie krajom partnerskim proeuropejskich wartości oraz pomoc w przeprowadzaniu reform.

Według mediów Radosław Sikorski ma wzrost 181 cm.

Radosław Sikorski jest synem Jana i Teresy z domu Paszkiewicz.

W czerwcu 1981 roku Radosław Sikorski wyjechał do Wielkiej Brytanii, by uczyć się języka angielskiego. Po ogłoszeniu w Polsce stanu wojennego wystąpił o azyl polityczny, a po jego przyznaniu rozpoczął naukę na tamtejszych uczelniach. Posiadał od połowy lat 80. obywatelstwo brytyjskie, którego zrzekł się w 2006 r. 

Jest żonaty z amerykańską dziennikarką, historyczką i pisarką Anne Applebaum. Mają dwóch synów: Aleksandra i Tadeusza.

Radosław Sikorski mieszka w Chobielinie (woj. kujawsko-pomorskie) we dworze z 1860 r., który odrestaurował w latach 1989-1999.