W Nikaragui żyje 7 milionów mieszkańców. Językiem urzędowym jest język hiszpański, ale w niektórych regionach, zwłaszcza na wybrzeżach karaibskich, mówi się również po angielsku oraz w językach rdzennych. Obowiązująca waluta to cordoba nikaraguańska (NIO).
Nikaragua - położenie i klimat
Nikaragua leży w strefie klimatu tropikalnego. Na wybrzeżu panuje klimat gorący i wilgotny, podczas gdy na centralnych wyżynach jest bardziej umiarkowany. Pora deszczowa trwa od maja do października, a sucha od listopada do kwietnia.
Nikaragua leży w strefie aktywnej sejsmicznie. Na terenie kraju znajduje się ponad 50 wulkanów, z których kilka jest aktywnych - m.in. Masaya, Momotombo i Cerro Negro. Od czerwca do listopada w kraju występuje z kolei zagrożenie huraganami.
Nikaragua - ustrój polityczny
Nikaragua jest republiką prezydencką z systemem demokratycznym. Prezydent jest głową państwa i jednocześnie szefem rządu. Wybiera się go w wyborach powszechnych na pięć lat. Aktualnie krajem kieruje Daniel Ortega.
Władza ustawodawcza należy do jednoizbowego Zgromadzenia Narodowego.
Nikaragua zmaga się z wieloma wyzwaniami - m.in. korupcją, ograniczeniami wolności prasy i wpływami potężnych grup politycznych.
W kraju represjonowani się wierni kościoła rzymskokatolickiego, którego przedstawiciele krytykują bezprawne działania prezydenta. Osoby publicznie deklarujące wiarę katolicką - tak jak pochodząca z Nikaragui Miss Universe Sheynnis Palacios - są uznawane za zdrajców ojczyzny.
Nikaragua - gospodarka krajowa
Gospodarka Nikaragui opiera się na rolnictwie. Kraj jest jednym z największych producentów kawy, bawełny, trzciny cukrowej, bananów i tytoniu. Nikaragua ma jednak duży problem z wahaniami cen surowców na rynkach międzynarodowych oraz z klęskami żywiołowymi, które mają negatywny wpływ na poziom produkcji rolnej.
Przemysł Nikaragui obejmuje produkcję tekstyliów, odzieży, przetwórstwo spożywcze oraz przemysł drzewny.
W ostatnich latach na znaczeniu zyskuje turystyka. Kraj przyciąga turystów swoimi pięknymi plażami, wulkanami, jeziorami i dziedzictwem kulturowym.
W czasach prekolumbijskich obszar Nikaragui był zamieszkany przez plemiona rdzennych Amerykanów. W 1524 roku hiszpańscy konkwistadorzy, pod dowództwem Francisco Hernández de Córdoba, założyli pierwsze osady. Wydarzenia te zapoczątkowały okres kolonizacji.
W 1821 roku
Nikaragua uzyskała niepodległość od Hiszpanii i stała się częścią
Zjednoczonych Prowincji Ameryki Środkowej, które rozpadły się w 1838 roku i dały początek niepodległemu państwu Nikaragua.
W latach 30. XX wieku władzę w kraju przejęła rodzina Somozów. Ich reżim upadł w 1979 roku w wyniku rewolucji sandinistowskiej.
Następnie w wyniku demokratycznych wyborów do władzy doszła Violeta Chamorro - pierwsza kobieta-prezydent w Ameryce Łacińskiej.