Księżyc

Księżyc jest około cztery razy mniejszy od Ziemi i oddalony od niej średnio o 384 400 km. 

Jego masa - mimo stosunkowo niewielkich rozmiarów – i oddziaływanie grawitacyjne mają istotny wpływ na Ziemię, wywołując m.in. pływy morskie. 

Księżyc nie ma atmosfery, która mogłaby chronić go przed uderzeniami kosmicznych odłamków. Z Ziemi widoczne są ciemniejsze obszary na Księżycu. To tzw. morza księżycowe - rozległe, bazaltowe równiny powstałe w wyniku zastygnięcia lawy. Jaśniejsze partie to wyżyny pokryte kraterami, które stanowią najstarsze formacje powierzchniowe. 

Księżyc porusza się wokół Ziemi po eliptycznej orbicie. Ponieważ czas obrotu wokół własnej osi jest równy okresowi obiegu wokół Ziemi, satelita zawsze zwrócony jest do nas tę samą półkulą.

Widoczna z Ziemi część Księżyca podlega jednak zmianie oświetlenia w cyklu trwającym niespełna 30 dni. To właśnie te zmiany są przyczyną występowania faz Księżyca. 

Jednym z najbardziej zauważalnych wpływów Księżyca na Ziemię są pływy morskie. Grawitacyjne przyciąganie tego ciała niebieskiego powoduje regularne podnoszenie i opadanie poziomu mórz i oceanów.

Ponadto Księżyc stabilizuje oś obrotu Ziemi, co ma ogromne znaczenie dla klimatu i rytmów przyrody na naszej planecie.  

Księżyc był pierwszym ciałem niebieskim, na którym wylądował człowiek. W latach 1969-1972 w ramach amerykańskiego programu Apollo dwunastu astronautów postawiło tam swoje stopy, dostarczając następnie na Ziemię próbki skał i regolitu.

W ostatnich latach zainteresowanie Księżycem, lotami na Księżyc i stworzeniem bazy na Księżycu wzrosło w kontekście przyszłej eksploracji Księżyca i innych planet, jako potencjalnej platformy do dalszej eksploracji Układu Słonecznego.