Konrad Adenauer

Adenauer studiował nauki prawnicze i wiedzę o państwie na uniwersytecie we Fryburgu Bryzgowijskim, Monachium oraz Bonn. Działał w katolickich organizacjach studenckich, z którymi związany był już do końca życia.

W 1897 oraz 1901 roku zdał egzaminy prawnicze. Był asesorem przy prokuraturze w Kolonii oraz sędzią pomocniczym Sądu Krajowego.

W 1901 roku Adenauer przystąpił do Partii Centrum. W ciągu następnych kilku lat został radnym miasta Kolonii, pierwszym radnym, a potem zastępcą nadburmistrza. Został burmistrzem Kolonii w październiku 1917 roku, a następnie cesarz Wilhelm II nadał mu tytuł nadburmistrza. Pracował nad modernizacją miasta w okresie po pierwszej wojnie światowej. Przyczynił się również do utworzenia pierwszej niemieckiej autostrady (trasa Kolonia - Bonn).

Był przeciwko ideom III Rzeszy. W lutym 1933 roku odmówił przyjęcia na lotnisku wodza III Rzeszy oraz zakazał wieszania jej symboli w miejscach należących do miasta. Został w związku z tym odwołany ze stanowiska nadburmistrza. Przeniósł się z rodziną do Poczdamu. W maju 1945 roku rząd amerykański przywrócił go na stanowisku burmistrza Kolonii. Jednak w październiku ponownie stracił posadę po przejęcia miasta przez władze brytyjskie.

Konrad Adenauer założył Partię Chrześcijańsko-Demokratyczną we wrześniu 1945 roku. Trzy lata później Konrad Adenauer został przewodniczącym Rady Parlamentarnej, zajmującej się stworzeniem nowej konstytucji Niemiec.

We wrześniu 1949 roku wybrano go na kanclerza Niemiec. Ze stanowiska odszedł w 1963 roku, po złożeniu dymisji.

Konrad Adenauer urodził się 5 stycznia 1876 roku w Kolonii. Był trzecim z pięciorga dzieci sekretarza Sądu Apelacyjnego w Kolonii - Johanna Konrada Adenauera.

W 1905 roku ożenił się z Emmą Weyer, która 11 lat później zmarła. W 1919 roku ożenił się ponownie, tym razem z Augustą Zinser. Z dwóch małżeństw miał łącznie ośmioro dzieci.

Jego poglądy naraziły go m.in. na oskarżenia o korupcję, lecz sprawę przeciwko niemu umorzono przez brak jakichkolwiek dowodów. W 1934 roku został aresztowany w związku z tzw. puczem Rohma, ale w tej sprawie również zwolniono go po dwóch dniach. Jego dom w Kolonii został zarekwirowany, a on sam z rodziną wielokrotnie ukrywał się w różnych miastach.

Zmarł 19 kwietnia 1967 roku w Bad Honnef w Niemczech.