Justyna Kowalczyk

Karierę sportową rozpoczęła w sezonie 2001/2002 w Pucharze Świata w Cogne (Włochy). Debiutując 9 grudnia 2001 roku zajęła 64. miejsce w kwalifikacjach sprintu stylem dowolnym na 1,5 km. Zaledwie 10 dni później w Asiago (Włochy) znalazła się już na 30. miejscu sprintu techniką klasyczną na 1,5 km.

W kolejnych sezonach zajmowała miejsca tuż za pierwszą dziesiątką. Dzięki temu szybko zakwalifikowała się do tzw. "grupy czerwonej", czyli czołowych zawodniczek cyklu w sezonie 2004/2005.

W pierwszych latach kariery sportowej zdobywała liczne medale, m.in. w mistrzostwach świata juniorów, uniwersjady, a także tytuły mistrzyni Polski.

W Mistrzostwach Świata 2005 w Oberstdorfie udało jej się uzyskać najlepsze wyniki w historii startów polskich biegaczek narciarskich. Zostały jednak anulowane tuż po wykonaniu testów antydopingowych. W ich wyniku Justyna Kowalczyk została zdyskwalifikowana na dwa lata - wykryto u niej deksametazon, powszechnie stosowany lek z grupy kortykosteroidów, który - jak twierdziła zawodniczka - przyjmowała ze względu na kontuzję ścięgna Achillesa. Po licznych apelacjach skrócono jej zakaz startów do 6 miesięcy. W grudniu 2015 roku Justyna Kowalczyk powróciła do zawodów.

7 stycznia 2006 roku w Otepää w Estonii zajęła 3. miejsce w biegu na 10 km techniką klasyczną, znajdując się tym samym po raz pierwszy w życiu na podium Pucharu Świata. 24 lutego tego samego roku zdobyła swój pierwszy olimpijski medal na igrzyskach w Turynie. Wywalczyła brąz w biegu na 30 km techniką dowolną ze startu wspólnego.

Justyna Kowalczyk ma w swojej karierze ogromną liczbę osiągnięć sportowych. Poza sukcesem na igrzyskach w Turynie (Włochy) w 2006 roku, może pochwalić się złotem (30 km techniką klasyczną), srebrem (sprint 1,4 km techniką klasyczną) i brązem (bieg łączony na 15 km) w Vancouver (Kanada) z 2010 roku czy złotym medalem na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich w Soczi (Rosja) w 2014 zdobytym w biegu na 10 km techniką klasyczną.

Kowalczyk z powodzeniem uczestniczyła również w Mistrzostwach Świata, w których startowała ośmiokrotnie. W Libercu (Czechy) w 2009 roku zdobyła złoty medal w biegu łączonym na 15 km, złoty medal w biegu na 30 km stylem dowolnym oraz brązowy medal w biegu na 10 km stylem klasycznym. Dwa lata później w Oslo (Norwegia) wywalczyła kolejny srebrny medal w biegu łączonym na 15 i 10 km stylem klasycznym i brązowy medal w biegu na 30 km stylem dowolnym. W Val di Fiemme (Włochy) w 2013 po raz kolejny zdołała uhonorowana srebrem w biegu na 30 km stylem klasycznym. 2015 rok w przyniósł jej kolejne srebro, tym razem w sprincie drużynowym stylem dowolnym na zawodach olimpijskich w Falun (Szwecja).

Jednym z jej największych życiowych osiągnięć w sporcie było czterokrotne zdobycie Pucharu Świata w dyscyplinie biegów narciarskich, w tym trzy razy z rzędu. Poza Justyną Kowalczyk tego drugiego osiągnięcia dokonała jedynie Finka Marjo Matikainen.

Justyna Kowalczyk stała się również jedyną zawodniczką, która cztery razy z rzędu osiągnęła zwycięstwo w cyklu Tour de Ski (sezon od 2009/2010 do 2012/2013).

Tuż obok Ireny Szewińskiej i Otylii Jędrzejczak została jedną z trzech Polek, którym udało się zdobyć trzy medale w czasie jednych Igrzysk Olimpijskich.

Jej ostatnimi zawodami były Zimowe Igrzyska Olimpijskie w Pjongczangu w Korei Południowej w 2018 roku. Po tej olimpiadzie rozpoczęła pracę Kadrze Narodowej Kobiet w biegach narciarskich, gdzie asystowała swojemu dotychczasowemu trenerowi Aleksandrowi Wierietielnemu.

Justyna Kowalczyk na 317 indywidualnych startów stawała na podium 103 razy, w tym 50 razu na jego najwyższym stopniu. Drugie miejsce zajęła 32 razy, trzecie - 21.

Otrzymała Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski oraz Krzyż Komandorski z gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski.

Justyna Kowalczyk to najmłodsza z czwórki rodzeństwa. Ma dwie siostry - Ilonę i Wiolettę oraz brata Tomasza.

W 2020 poślubiła alpinistę Kacpra Tekielego, który trzy lata później zginął w lawinie na szwajcarskim szczycie Jungfrau. 

W 2021 r. sportsmenka urodziła synka o imieniu Hugo.