Irak

Językiem urzędowym w Iraku jest język arabski. Waluta obowiązująca w Iraku to dinar iracki (IQD).

Stolicą Iraku jest Bagdad. Inne duże ośrodki miejskie to Mosul, Basra, Najaf i Kirkuk. Kraj graniczy z Iranem, Turcją, Syrią, Jordanią, Arabią Saudyjską i Kuwejtem.

Szacuje się, że ponad 95 proc. mieszkańców to muzułmanie.

Irak jest krajem arabskim, który leży nad Zatoką Perską. Terytorium państwa można podzielić na cztery główne krainy - Nizinę Mezopotamską, Al-Dżazirę (teren wyżynny), Pustynię Syryjską i górzysty Kurdystan z najwyższym szczytem Cheekha Dar. Największe rzeki w Iraku to znane z Biblii - Tygrys i Eufrat.

Klimat, jaki panuje w Iraku jest zwrotnikowy, kontynentalny suchy. Lata są ekstremalnie gorące, a zimy łagodne.

Ustrój polityczny Iraku to republika parlamentarna, w której prezydent pełni funkcję głowy państwa, a szefem rządu jest premier. 

Władza ustawodawcza należy do dwuizbowego parlamentu (Rady Reprezentantów i Rady Federacji).

Kraj podzielony jest na osiemnaście prowincji. Trzy północno-wschodnie prowincje tworzą autonomiczny Region Kurdystanu, który ma własnego premiera i prezydenta.

Kraj ma bogate zasoby ropy naftowej, gazu ziemnego, węgla, chromu, miedzi. Wydobywa się także żelazo, ołów czy cynk. 

Ważnymi gałęziami gospodarki są: przemysł petrochemiczny, produkcja nawozów sztucznych, wyrób tekstyliów, produkcja skór i materiałów budowlanych. 

Ważną rolę odgrywają też rolnictwo (głównie uprawa pszenicy, jęczmienia, ryżu). Irak jest światowym dostawcą daktyli.

W bilansie kraju istotne są także usługi.

Stosunkowo często wojny i niepokoje polityczne znacznie utrudniają rozwój gospodarczy w kraju.

Na terenach dzisiejszego Iraku p.n.e. rozwinęła się cywilizacja sumeryjska, a następnie narodziły się cywilizacje: babilońska i asyryjska. Kraj terytorialnie należał do imperium Aleksandra Macedońskiego. W VII n.e. ziemie przeszły we władanie Arabów, a potem Turków osmańskich.

W 1918 roku Irak stał się tzw. terytorium mandatowym Wielkiej Brytanii, a wkrótce proklamowano w nim monarchię konstytucyjną. W 1931 roku Królestwo Iraku zyskało niepodległość. W latach 1948-1958 w kraju miało miejsce wiele demonstracji. Doszło do zjednoczenia Jordanii i Iraku w Federację Arabską.

Po republikańskim przewrocie wojskowym władza trafiła w ręce dyktatora Abd al-Karim Kasima, którego obalono w 1963 roku. Na czele puczu stanął Abd as-Salam Arif. Wkrótce kraj przystąpił do wojny izraelsko-arabskiej. Następnie prezydentem został Ahmad Hasan al-Bakr, a po nim władzę w kraju przejął Saddam Husajn.

Dyktatorskie rządy Saddama Husajna zostały obalone w 2003 roku przez zjednoczone siły koalicyjne w II wojnie w Zatoce Perskiej. Konflikt był wynikiem podejrzeń o posiadanie broni masowego rażenia przez Irak. Do dzisiaj w kraju sytuacja bezpieczeństwa na wyzwolonych obszarach jest bardzo trudna. W dalszym ciągu w dużych miastach istnieje zagrożenie zamachami.

Wojna w Iraku miała liczne konsekwencje polityczne, społeczne i ekonomiczne, i znacząco wpłynęła na stabilność sytuacji na Bliskim Wschodzie.