<h2>Icchak Rabin - wykształcenie </h2><div><div>W 1934 roku Icchak Rabin rozpoczął naukę w żydowskiej szkole w <b>kibucu Giwat ha-Szelosza</b>. Następnie kontynuował edukację w szkole rolniczej Kadoorie, którą ukończył z wyróżnieniem w 1940 roku. </div><div><br /></div><div>Następnie Icchak Rabin otrzymał <b>stypendium na University of California</b>, gdzie planował studiować inżynierię systemów nawadniających. Jednak wybuch II wojny światowej pokrzyżował te plany, co skłoniło go do powrotu do Izraela i zaangażowania się w działalność paramilitarną. W 1952 roku ukończył wojskową szkołę sztabową w <b>Camberley w Wielkiej Brytanii</b>.</div><div></div></div><h2>Icchak Rabin - kariera wojskowa </h2><div><div>W 1941 roku Icchak Rabin wstąpił do <b>organizacji Hagana</b>, a później do Palmach, gdzie zdobył doświadczenie wojskowe. W 1941 roku uczestniczył w alianckiej operacji Exporter przeciwko rządom Vichy w Syrii i Libanie. W 1943 roku Rabin przeszedł kurs oficerski, a w 1945 roku <b>został zastępcą dowódcy batalionu Palmach</b>. </div><div><br /></div><div>Po wojnie, w 1945 roku, Icchak Rabin był odpowiedzialny za plan uwolnienia żydowskich więźniów z obozu Atlit, co zakończyło się sukcesem. W 1948 roku, podczas <b>I wojny izraelsko-arabskiej</b>, dowodził Brygadą Harel, biorąc udział w kluczowych bitwach, w tym w <b>bitwie o Jerozolimę</b> oraz operacji mającej na celu odbicie kibucu Ramat Rachel.</div></div><div><div> </div></div><div><div>Po zakończeniu wojny izraelsko-arabskiej Icchak Rabin przeszedł przez różne etapy kariery wojskowej. W 1949 roku został mianowany szefem kursu dowódców batalionów, a następnie objął stanowisko szefa zarządzania operacyjnego w <b>Sztabie Generalnym Sił Obronnych Izraela (IDF) w 1951 roku</b>. W latach 1956-1959 pełnił funkcję szefa Północnego Dowództwa, a później był zastępcą szefa Sztabu Generalnego. </div><div></div></div><h2>Icchak Rabin - działalność polityczna </h2><div><div>Po zakończeniu służby wojskowej w 1968 roku, Icchak Rabin został mianowany <b>ambasadorem Izraela w Stanach Zjednoczonych</b> i pełnił tę funkcję do 1973 roku. W tym czasie promował <b>"strategię współpracy" między Izraelem a USA</b>, co przyczyniło się do zwiększenia amerykańskiej pomocy wojskowej dla Izraela. </div></div><div><div> </div></div><div><div>Icchak Rabin powrócił do Izraela i wstąpił do <b>Partii Pracy</b>. W 1973 roku został wybrany do Knesetu, a po wewnętrznych wyborach w Partii Pracy, 2 czerwca <b>1974 roku objął stanowisko premiera izraelskiego rządu</b>. Jako szef gabinetu skoncentrował się na stabilizacji gospodarki, <b>zmniejszając inflację z 39,7 proc. w 1974 roku do 20 proc. w 1977 roku</b>. Wprowadził także programy wspierające młode małżeństwa. Jednak jego rząd borykał się z oskarżeniami o skandale finansowe w tym związane z jego żoną, co doprowadziło do jego dymisji w 1977 roku po przegranych wyborach wewnętrznych. </div></div><div><div> </div></div><div><div>Po przegranej w wyborach w 1977 roku, Icchak Rabin stał się członkiem opozycji. W latach 1980-1990 pełnił różne funkcje, w tym <b>ministra obrony</b>. W tym czasie zmienił swoje podejście do<b> konfliktu izraelsko-palestyńskiego</b>, dostrzegając potrzebę negocjacji jako jedynego sposobu na rozwiązanie problemu. </div></div><div><div> </div></div><div><div>W wyniku wyborów parlamentarnych w 1992 roku, Partia Pracy pod przewodnictwem Icchak Rabin zdobyła większość. 13 lipca <b>1992 roku Icchak Rabin ponownie objął urząd premiera</b>, równocześnie pełniąc <b>funkcję ministra obrony</b>. Jego druga kadencja była zdominowana przez proces pokojowy z Palestyńczykami, co zaowocowało <b>podpisaniem porozumienia z OWP</b> i uznaniem Palestyńczyków za partnerów negocjacyjnych. Icchak Rabin był kluczowym politykiem zaangażowanym w tworzenie <b>porozumienia z Oslo</b>, które miało na celu zakończenie konfliktu izraelsko-palestyńskiego.</div><div><h2>Icchak Rabin - śmierć</h2></div><div>Kadencja zakończyła się tragicznie, gdy Icchak Rabin <b>został zamordowany w zamachu 4 listopada 1995 roku przez ekstremistę izraelskiego</b>, co miało ogromny wpływ na sytuację polityczną w Izraelu oraz dalszy przebieg procesu pokojowego na Bliskim Wschodzie. </div><div></div></div><h2>Icchak Rabin - życie prywatne </h2><div><div>Żoną Icchaka Rabina była aktywna społecznie i politycznie <b>Lea Schlossberg</b>. Para pobrała się i miała dwoje dzieci: Dalję, która później została posłanką do <b>Knesetu</b>, oraz Juwala.</div></div>