<h2>Giulio Andreotti - wykształcenie </h2><div><div>Giulio Andreotti ukończył <b>studia prawnicze</b> na <b>Uniwersytecie La Sapienza w <a href="https://wydarzenia.interia.pl/tematy-rzym,gsbi,5493">Rzymie</a></b>. </div></div><div><div><h2>Giulio Andreotti - działalność polityczna</h2>Giulio Andreotti należał do <b>katolickiej organizacji młodzieżowej FUCI</b>. Nawiązał współpracę z włoskim politykiem Alcide De Gasperim, który był m.in. włoskim ministrem spraw zagranicznych i wewnętrznych. Następnie jako jego sekretarz <b>współtworzył Chrześcijańską Demokrację</b>. </div></div><div><br /></div><div><div>W 1945 r. Giulio Andreotti został <b>członkiem Consulta Nazionale</b>, a rok później wybrano go do konstytuanty. W 1948 r. zdobył <b>mandat posła do Izby Deputowanych</b> i utrzymywał go przez kolejnych dziesięć kadencji. </div></div><div><div> </div></div><div><div>W 1947 r. Alcide De Gasperi powierzył Giulio Andreottiemu funkcję <b>podsekretarza stanu przy prezydium rządu</b>. Giulio Andreottisprawował <b>urząd ministra</b> przez ponad 20 lat. Kierował resortami: spraw wewnętrznych, finansów, skarbu, obrony, przemysłu i budżetu. Przewodniczył <b>komitetowi organizacyjnemu Letnich Igrzysk Olimpijskich w Rzymie</b>. </div></div><div><br /></div><div><div>Po rozwiązaniu Chrześcijańskiej Demokracji Giulio Andreottidołączył do <b>Włoskiej Partii Ludowej</b>, a w 2001 r. <b>współtworzył <a href="https://wydarzenia.interia.pl/tematy-europa,gsbi,4992">Europejską</a> Demokrację</b>. W 2006 r. bezskutecznie kandydował na przewodniczącego Senatu. </div></div><div><div><h2>Giulio Andreotti - premier Włoch </h2></div></div><div><div>W lutym 1972 r. po raz pierwszy <b>objął urząd premiera</b>. Pełnił funkcję premiera <a href="https://wydarzenia.interia.pl/tematy-wlochy,gsbi,3799"><b>Włoch</b></a> <b>siedem razy w trzech różnych okresach</b> aż do 1992 r.</div><div><br /></div><div>Był pierwszym premierem od dekady, który złożył <b>oficjalną wizytę w ZSRR</b>. W trakcie jego rządów doszło do <b>porwania i zamordowania włoskiego polityka Aldo Moro przez Czerwone Brygady</b>. Giulio Andreottistanowczo <b>odmówił negocjacji z porywaczami</b>. </div></div><div><div> </div></div><div><div>W latach 1979-1983 Giulio Andreottipozostawał poza rządem. W latach 1983-1989 był <b>ministrem spraw zagranicznych</b>. W 1991 r. otrzymał tytuł <b>senatora dożywotniego</b> i pozostał w Senacie do śmierci w 2013 r. </div></div><div><div><h2>Giulio Andreotti - kontrowersje </h2></div></div><div><div>Śledczy ponad 25 razy <b>próbowali uchylić immunitet Giulio Andreottiego</b>, z powodu domniemanych <b>powiązań z mafią</b>. W latach 90. postawiono mu ponad 20 zarzutów, ale Giulio Andreotti<b>nie został skazany</b>. </div></div><div><div> </div></div><div><div>Był też oskarżony o <b>zlecenie zabójstwa dziennikarza Mina Pecorellego</b>, jednak Sąd Kasacyjny prawomocnie <b>oczyścił go z zarzutów</b>. </div></div><div><div> </div></div><div><div>Giulio Andreottipomógł Watykanowi <b>nie dopuścić do publikacji zdjęć papieża <a href="https://wydarzenia.interia.pl/tematy-jan-pawel-ii,gsbi,1014">Jana Pawła II</a> w basenie w Castel Gandolfo</b>, ponieważ z powodu napiętej sytuacji politycznej w Polsce, ujawnienie tych fotografii mogło <b>zaszkodzić opozycji antykomunistycznej</b> i zostać wykorzystane przez komunistyczną propagandę.</div><div><br /></div><div>W 1980 r. Giulio Andreottinapisał w liście do Watykanu, że <b>papież Jan Paweł II jest w niebezpieczeństwie</b>. </div></div><div><div><h2>Giulio Andreotti - życie prywatne </h2></div></div><div><div>Od 1945 r. Giulio Andreotti był <b>mężem Livii Danese</b>. Miał dwóch <b>synów Lamberta i Stefana </b>oraz dwie <b>córki Marilenę i Serenę</b>.</div><div><br /></div><div>Giulio Andreotti był nazywany: Il Divo, czyli Boski, Lis, Moloch, Czarny Papież, Belzebub. <b>Napisał liczne publikacje oraz rozprawy naukowe</b>. Otrzymał <b>tytuł doktora honoris causa</b> trzech polskich uniwersytetów. Jest <b>bohaterem filmu fabularnego "Boski"</b> w reżyserii Paola Sorrentino.</div></div>