Angela Merkel

Po studiach przyjęła posadę w Centralnym Instytucie Chemii Fizycznej Akademii Nauk NRD w Berlinie-Aldershof, gdzie pracowała w katedrze Chemii Teoretycznej. 8 stycznia 1986 roku złożyła pracę doktorską pt. "Badania mechanizmy reakcji rozpadu z prostym zerwaniem wiązań i obliczania ich stałych prędkości w oparciu o kwantowe metody chemiczne i statystyczne", którą obroniła z oceną bardzo dobrą.
Jako doktor nauk przyrodniczych rozpoczęła pracę w katedrze Chemii Analitycznej.

Angela Merkel — kariera polityczna

Po upadku muru berlińskiego Merkel w grudniu 1989 roku rozpoczęła pracę dla nowo założonego Demokratycznego Przebudzenia (DA). Po wyborach w 1990 została zastępcą rzeczniczki rządu w pierwszym, a zarazem ostatnim, rządzie NRD wybranym w wolnych wyborach. Po zjednoczeniu Niemiec, od 3 października 1990 roku Angela Merkel otrzymała stanowisko radnego ministerialnego w Federalnym Biurze Prasy i Informacji.

2 grudnia 1990 roku Merkel zdobyła mandat posłanki do Bundestagu, natomiast 18 stycznia 1991 została zaprzysiężona jako szefowa Federalnego Ministerstwa ds. Kobiet i Młodzieży w rządzie kanclerza Helmuta Kohla.

W wyborach w 1994 roku ponownie zdobyła mandat do Bundestagu, a następnie otrzymała stanowisko szefowej Federalnego Ministerstwa Środowiska, Ochrony Przyrody i Bezpieczeństwa Jądrowego w drugim rządzie Kohla w zjednoczonych Niemczech.

Po porażce w wyborach do Bundestagu w 1998 Merkel przestała pełnić funkcje rządowe, jednak pozostała posłem. 7 listopada 1998 roku została wybrana na sekretarza generalnego CDU. 10 kwietnia krajowa konwencja partii CDU wybrała Angelę Merkel na przewodniczącą partii, która w latach 2002-2005 była siłą opozycyjną w niemieckiej polityce.

18 września 2005 roku koalicja CDU/CSU uzyskała najwyższy wynik w wyborach do Bundestagu, jednak nie była w stanie samodzielnie stworzyć większości parlamentarnej. 12 listopada przedstawiono umowę koalicyjną między CDU/CSU oraz SPD, która tworzyła tzw. wielką koalicję, natomiast 10 dni później 397 z 614 posłów do Bundestagu wybrało Angelę Merkel na kanclerza federalnego.

W 2009 roku ponownie została wybrana kanclerzem po zwycięstwie wyborczym koalicji CDU/CSU oraz FDP. Po wyborach do Bundestagu we wrześniu 2013 i utworzeniu koalicji CDU/CSU i SPD Merkel została wybrana na trzecią z rzędu kadencję jako kanclerz. Po wyborach do Bundestagu w 2017 roku, a także podpisaniu 4 marca 2018 roku umowy koalicyjnej między CDU/CSU oraz SPD — Merkel została wybrana kanclerzem na czwartą kadencję z rzędu.

8 grudnia 2021 roku Angela Merkel przeszła na emeryturę, a jej następcą na urzędzie kanclerza Niemiec został Olaf Scholz.

Angela Merkel — życie prywatne

Ojcem Merkel jest protestancki teolog Horst Kasner, a matką nauczycielka łaciny i angielskiego — Herlind Kasner z domu Jentzsch. Ma dwójkę rodzeństwa: brata Marcusa (ur. 1957) oraz siostrę Irene (ur. 1964). Dziadek Angeli Merkel — Ludwig Kasner (pol. Ludwig Kaźmierczak) — mieszkał w Poznaniu, walczył w I wojnie światowej w armii niemieckiej, a następnie na froncie zachodnim jako członek Armii Hallera. Po wojnie przeniósł się do Berlina.

W 1977 roku wyszła za mąż za studenta fizyki Ulricha Merkela, z którym rozwiodła się w 1982. 30 grudnia 1998 roku poślubiła chemika kwantowego Joachima Sauera. Para mieszka w Berlinie na Kupfergraben.

Angela Merkel z mężem od lat spędza wakacje w tych samych miejscach: Wielkanoc na wyspie Ischia w Zatoce Neapolitańskiej, lato w Sulden w Południowym Tyrolu, a zimę w Pontresina w Szwajcarii. Uwielbia wędrówki górskie, narty biegowe oraz operę. Wraz z mężem regularnie uczestniczą w premierowych przedstawieniach Festiwalu Wagnerowskiego w Bayreuth. Angela Merkel nie ma dzieci.

Angela Merkel — poglądy

Jako kanclerz i polityk Angela Merkel jest uznawana za radykalnie pragmatyczną. Była przeciwniczką płacy minimalnej, małżeństw jednopłciowych czy odejścia od atomu, jednak wszystkie te postulaty zostały wprowadzone w życie w czasie jej rządów.