Warszawa

Historia miasta sięga ok. IX/X wieku, natomiast pierwsza wzmianka pisemna pochodzi z XIII wieku. Obecna Warszawa była niegdyś osadą targową lub rybacką. Na początku Warszawę stanowiły: Bródno, Kamion, Solec oraz Jazdów. Prawa miejskie Warszawa uzyskała około 1300 roku, jednak nie ma pierwotnego dokumentu lokacyjnego. Warszawa była miastem królewskim Korony Królestwa Polskiego. 

Początkowo stolica miała nazwę Warszawa lub Warszewa. W XV wieku otrzymała lokację na prawie chełmińskim. Warszawa była znaczącym miastem, które szybko się rozwijało. W 1406 roku za sprawą księcia Janusza I Starszego Warszawa została stolicą Księstwa Mazowieckiego. Natomiast w 1596 roku Zygmunt III Waza przeniósł z Krakowa do Warszawystolicę Polski. Historycy uznają, że przyczyną tego kroku był pożar Zamku Królewskiego na Wawelu. 

Warszawa do czasu upadku Polski, który datowany jest na XVIII wiek miała status miasta rezydencjonalnego Jego Królewskiej Mości. W 1815 roku podczas kongresu wiedeńskiego podjęto decyzje o powstaniu Królestwa Polskiego ze stolicą w Warszawie. Miasto było zależne od Rosji, ale miało też dużą autonomię. W wyniku upadku powstania listopadowego (1830-1831) oraz powstanie styczniowego (1863-1864) Królestwo Kongresowe zostało pozbawione autonomii na rzecz rusyfikacji. 

Podczas I wojny światowej (1914-1918) Warszawa była pod okupacją niemiecką. Polska odzyskała swoją niepodległość w listopadzie 1918 roku, po 123 latach zaborów, a Warszawa ponownie stała się stolicą Polski. 

W czasie II wojny światowej (1939-1945) stolica Polski była okupowana przez Niemców. Według planów niemieckich, Warszawa po wojnie miała stać się prowincjonalnym miastem, a niektóre dzielnice i zabytki miały zostać wyburzone. 1 sierpnia 1944 roku wybuchło Powstanie Warszawskie, w wyniku którego miasto zostało niemal zrównane z ziemią (zostało zniszczone w około 84 procentach), zginęły setki tysięcy ludzi. Po zakończeniu II wojny światowej w 1945 roku rozpoczęła się odbudowa Warszawy. Z gruzów podniesiono m.in. Zamek Królewski i Stare Miasto.

Warszawa - legendy

Jest kilka legend dotyczących powstania Warszawy. Jedna z nich głosi, że rybak Wars, który żył samotnie nad Wisłą pewnego dnia zakochał się w syrenie o imieniu Sawa. Osadę, w której zamieszkali nazwano Warszawą. Z kolei zgodnie z inną legendą, książę Ziemomysł zgubił się w puszczy w czasie polowania. Po długiej tułaczce znalazł chatkę, w której mieszkał rybak o imieniu Wars i jego żona Sawa. Małżeństwo ugościło księcia, który później na ich cześć nazwał osadę Warszawą. Inna legenda mówi, że Król Kazimierz Odnowiciel w ramach wdzięczności za gościnę pomógł biednej rybackiej rodzinie w ochrzczeniu bliźniąt. Podczas uroczystości kapłan nadał dzieciom imiona: chłopcu - Wars, a dziewczynce - Sawa. Gospodarz - Pietrko Rybak - został przez króla nazwany Piotrem Warszem - królewskim rybakiem i mianowany władcą terenów otaczających jego chatę, a następnie osady, którą nazwał swoim imieniem.