: 601 100 300.
Tatrzańskie Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe - historia powstania
Projekt powołania stowarzyszenia, które niosłoby pomoc poszkodowanym turystom w Tatrach, powstał w 1907 roku, gdy zaproponował go polski kompozytor i taternikMieczysław Karłowicz. Organizacja zarejestrowana została w 1909 roku we Lwowie. Pierwszym prezesem stowarzyszenia został Kazimierz Dłuski, zaś naczelnikiem Pogotowia Tatrzańskiego został żeglarz, wojskowy i jednocześnie taternik Mariusz Zaruski. Siedzibą pogotowia stał się Dworzec Tatrzański w centrum Zakopanego.
W 1910 roku szerokim echem rozniosła się śmierć jednego z ratowników, górala Klemensa "Klimka" Bachledy, który podczas wyprawy ratunkowej po taternika Stanisława Szulakiewicza w ścianie Małego Jaworowego Szczytu zignorował komunikat o przerwaniu akcji. W trudnych warunkach pogodowych ratownik zginął. Nie przeżył także ratowany taternik.
W czasie drugiej wojny światowej przywrócono działalność TOPR, które działało pod niemiecką nazwą "Freiwillige Tatra Bergwacht".
W 1952 roku Tatrzańskie Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe zostało włączone w strukturę GOPR i od 1956 do 1991 roku funkcjonowało jako Grupa Tatrzańska GOPR.
W 1990 roku powołana została Fundacja Ratownictwa Tatrzańskiego TOPR.Następnie zarządzanie Grupą Tatrzańską GOPR przejęło powołane odrębne stowarzyszenie.
W 1963 roku po raz pierwszy śmigłowca ratownicy tatrzańscy wykorzystali podczas akcji śmigłowiec. Maszynę typu SM-1 pilotował wówczas Tadeusz Augustyniak, przez wiele kolejnych lat stały pilot śmigłowca ratowniczego w Tatrach. Spowodowało to wprowadzenie nowych standardów w ratownictwie górskim i znacznie skróciło czas dotarcia do poszkodowanych tyrustów i taterników.
11 lat później ratowników górskich po raz pierwszy wsparł w Tatrach pies ratowniczy z licencją lawinową, który wabił się Cygan.
W 1999 roku TOPR zostało włączone do Międzynarodowego Komitetu Ratownictwa Alpejskiego.
Tatrzańskie Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe - najważniejsze informacje
Aby zostać ratownikiem TOPR, trzeba przejść przez okres próbny, a po stażu kandydackim wykazać się znajomością topografii, wspinaczki oraz speleologii (wiedza o jaskiniach). Ratownik musi również znać zasady udzielania pierwszej pomocy, autoasekuracji oraz wszelkie techniki konieczne do udzielania pomocy w górach. Warunkiem włączenia w szeregi TOPR jest umiejętność jazdy na nartach w górach.
Po zdaniu egzaminów ratownik składa przysięgę na ręce naczelnika TOPR. Słowa przysięgi brzmią: "Ja niżej podpisany (...) dobrowolnie przyrzekam pod słowem honoru, że póki zdrów jestem, na każde wezwanie naczelnika lub jego zastępcy - bez względu na porę roku, dnia i stan pogody - stawię się w oznaczonym miejscu i godzinie odpowiednio na wyprawę zaopatrzony i udam się w góry według marszruty i wskazań naczelnika lub jego zastępcy w celu poszukiwań zaginionego i niesienia mu pomocy”.
Tatrzańskie Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe - zadania
Do zadań statutowych TOPR należy niesienie pomocy turystom, których życie i zdrowie jest zagrożone, a także poszukiwanie zaginionych osób, udzielanie poszkodowanym w Tatrach pierwszej pomocy, przeprowadzanie akcji interwencyjnych i ratowniczych na stokach narciarskich, w jaskiniach oraz na ścianach skalnych. Oprócz tego TOPR prowadzi akcje informacyjne na temat aktualnego zagrożenia lawinowego w Tatrach, promuje bezpieczeństwo w górach (Akademia Górska) i udostępnia kronikę wypadków górskich.
TOPR - władze stowarzyszenia
Prezesem TOPR jest obecnie Bolesław Pietrzyk.
Naczelnikiem TOPR jest obecnie Jan Krzysztof.
TOPR - film dokumentalny o ratownikach tatrzańskich
O ratownikach tatrzańskich powstał dokument
"Na każde wezwanie". W produkcji
telewizji Polsat przedstawiono trudne sytuacje, które wydarzyły się naprawdę. Dokument składa się ze wspomnień pracowników
Tatrzańskiego Ochotniczego Pogotowania Ratunkowego z akcji, w których brali udział w ostatnich dziesięcioleciach.
Dokument "Na każde wezwanie" wyprodukowano z okazji 110. rocznicy utworzenia Tatrzańskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego. Widzowie mogą usłyszeć w nim rozmowy z ratownikami TOPR-u, lekarzami, ekspertami, a nawet poszkodowanymi i rodzinami zmarłych w wypadkach górskich. W produkcji pokazane są też zdjęcia archiwalne z Muzeum Tatrzańskiego w Zakopanem i prawdziwe materiały ratowników.