<div></div><h2>Leszek Moczulski - wykształcenie</h2><div>Leszek Moczulski ma wykształcenie <b>wyższe</b>. W 1952 r. <b>ukończył studia prawnicze</b>, a w 1958 r. <b>historyczne </b>na Uniwersytecie Warszawskim. W 2005 r. uzyskał stopień naukowy <b>doktora nauk humanistycznych w zakresie nauk o polityce</b>.</div><div><h2>Leszek Moczulski - kariera dziennikarska i publicystyczna</h2></div><div>W latach 1950-1957 <b>pracował jako dziennikarz </b>dla m.in.: "Trybuny Ludu", "Życia Warszawy" i "Dookoła świata". Był także <b>redaktorem pism zakładowych</b>, w tym: "Komunard" oraz "Budujemy Trakt Starej Warszawy".</div><div><br /></div><div>W 1957 r. Leszek Moczulski trafił do więzienia z zarzutami <b>przekazywania prasie zachodniej informacji o sytuacji wewnętrznej w Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej </b>(PRL), co zdaniem peerelowskich służb wpływało na negatywny wizerunek władzy w PRL w oczach Zachodu. <b>W 1958 r. Sąd Wojewódzki orzekł o niewinności Leszka Moczulskiego</b>.</div><div><br /></div><div>Po opuszczeniu aresztu <b>pracował w Telewizji Polskiej</b>. W latach 1958-1960 dostał <b>zakaz wykonywania pracy dziennikarskiej</b>, jednak nie zaprzestał publikowania. W tym czasie posługiwał się pseudonimami, pisał m.in. jako <b>Leszek Karpatowicz </b>dla tygodnika "Więź".</div><div><br /></div><div>W latach 1961-1977 był <b>szefem działu historycznego </b>w tygodniku "Stolica". Następnie w latach 1962-1970 kierował Akcją Historyczną. Pracował także jako redaktor pisma "Opinia".</div><div><br /></div><div><b>Leszek Moczulski to autor wielu programów i broszur politycznych z lat 70. i 80</b>.: "Program 44" (1976 r.), "Rewolucja bez rewolucji" (1979 r.), "Walka strajkowa w Polsce - rok 1980" (1980 r.), "III Rzeczpospolita. Zarys ustroju politycznego" (1984 r.), "Krajobraz przed bitwą" (1987 r.).</div><div><br /></div><div><b>Napisał wiele książek historycznych</b>, w tym. m.in.: "Szpony czarnego orła" (1969 r.), "Dylematy. Wstęp do historii politycznej Europy Zachodniej 1945-70"(1971 r.), "Wojna polska 1939" (1972 r.), "Geopolityka. Potęga w czasie i przestrzeni" (1999 r.), "Narodziny Międzymorza" (2008 r.).</div><div></div><h2>Leszek Moczulski - działalność opozycyjna i polityczna</h2><div>Jako nastolatek Leszek Moczulski należał do <b>młodzieżowej Podziemnej Zbrojnej Organizacji Młodzieżowej </b>w Sopocie. W latach 1947-1948 był członkiem <b>Związku Walki Młodych</b>. W 1948 r., <b>gdy miał 18 lat, został działaczem <a href="https://wydarzenia.interia.pl/tematy-polska-zjednoczona-partia-robotnicza-pzpr,gsbi,1491">PZPR</a></b>.</div><div><br /></div><div>W 1950 r. został <b>usunięty z partii </b>za to, że popierał Władysława Gomułkę. W latach 60. Leszek Moczulski zaangażował się w pracę konspiracyjną, <b>współpracując z działaczami przedwojennego środowiska piłsudczyków</b>, w tym z generałem Romanem Abrahamem. W latach 1971-1979 działał w tzw. Konwencie.</div><div><br /></div><div>W latach 1977-1978 Leszek Moczulski był <b>członkiem kierownictwa Nurtu Niepodległościowego </b>o kryptonimie "Romb". W marcu 1977 r. współzałożył <b>Ruch Obrony Praw Człowieka i Obywatela (ROPCiO)</b>, centroprawicową organizację antykomunistyczną i niepodległościową.</div><div><br /></div><div>Leszek Moczulski, obok Andrzeja Czumy, został rzecznikiem ROPCiO. We wrześniu 1979 r. <b>założył partię polityczną Konfederacja Polski Niepodległej </b>i był jej liderem do 2007 r.</div><div><br /></div><div>W 1980 r. <b>ponownie trafił do więzienia</b>. W 1982 r. skazano go na siedem lat pozbawienia wolności, jednak <b>został zwolniony z więzienia wcześniej </b>na mocy amnestii w 1984 r.</div><div><br /></div><div>Następnie, <b>w procesie w 1985 r. skazano go na cztery lata więzienia</b>, areszt opuścił w 1986 r.</div><div><br /></div><div>W 1990 roku kandydował na urząd Prezydenta RP, jednak nie został wybrany, <b>zajmując szóste miejsce zdobywając 2,5 proc. poparcia</b>. </div><div><br /></div><div>W 1991 roku Leszek Moczulski <b>został posłem I kadencji <a href="https://wydarzenia.interia.pl/tematy-sejm-rzeczypospolitej-polskiej,gsbi,38">Sejmu</a></b>. W 1994 r. Leszek Moczulski uzyskał poselską reelekcję.</div><div><b><br /></b></div><div><b>W 1998 r., mając 68 lat przeszedł na emeryturę</b>.</div><div><br /></div><div>W 2014 roku został współzałożycielem Komitetu Obywatelskiego Solidarność z Ukrainą.</div><div></div><h2>Leszek Moczulski - kontrowersje</h2><div>W 2006 r. Sąd Lustracyjny prawomocnie orzekł, że <b>Leszek Moczulski współpracował ze Służbą Bezpieczeństwa w latach 1969-1977</b>. Leszek Moczulski <b>zataił tę informację w swoim oświadczeniu lustracyjnym</b>.</div><div><br /></div><div>W 2008 r. Sąd Najwyższy uznał Moczulskiego za <b>kłamcę lustracyjnego</b>. W 2011 r. Europejski Trybunał Praw Człowieka w Strasburgu przychylił się do skargi Leszka Moczulskiego, a <b>w 2012 r. Sąd Najwyższy uchylił wcześniejsze wyroki i wznowił sprawę</b>, którą przekazał Sądowi Okręgowemu w Warszawie.</div><div><br /></div><div>Leszek Moczulski nie przyznał się do współpracy z SB, tłumacząc, że materiały - jak powiedział - jego rzekomej współpracy, <b>SB sfabrykowała w latach 80</b>. W 2018 r. autolustracja Leszka Moczulskiego <b>została umorzona</b>. Umorzenie nastąpiło z uwagi na cofnięcie przez Moczulskiego wniosku o wszczęcie autolustracji.</div><div></div><h2>Leszek Moczulski - odznaczenia</h2><div>W 1987 r. Leszek Moczulski otrzymał <b>Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski</b>, przyznany przez prezydenta RP na uchodźstwie <b>Kazimierza Sabbata</b>.</div><div><br /></div><div>W 2015 r. został odznaczony przez prezydenta <a href="https://wydarzenia.interia.pl/tematy-bronislaw-komorowski,gsbi,1500"><b>Bronisława Komorowskiego</b></a> <b>Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski</b>.</div><div><h2>Leszek Moczulski - ciekawostki</h2></div><div><b>Leszek Moczulski posługiwał się pseudonimami</b>: Lem, Leszek Karpatowicz, Natalia Naruszewicz, Rt, Robert Trzywdar.</div><div><h2>Leszek Moczulski - życie prywatne</h2></div><div>W 1972 r. Leszek Moczulski <b>ożenił się z Marią Moskowicz</b>. <b>Ma córkę </b>Elżbietę.<br /></div>