Powstanie Grupy Wyszehradzkiej
Grupa Wyszehradzka (V4) została oficjalnie utworzona 15 lutego 1991 roku w węgierskim mieście Wyszehrad. Prezydent Polski
Lech Wałęsa, prezydent Czechosłowacji Václav Havel, a także premier Węgier József Antall podpisali wówczas deklarację, w której określili warunki współpracy i wzajemnego wsparcia pomiędzy krajami członkowskimi.
Współpraca ta obejmować miała zwłaszcza zakres tworzenia demokratycznych struktur państwowych i wolnorynkowej gospodarki, a w dalszej perspektywie również uczestnictwo w procesie wspólnej integracji europejskiej.
W 2004 roku wszystkie kraje V4 zostały oficjalnie członkami Unii Europejskiej. Od tego czasu Grupa Wyszehradzka jest przede wszystkim miejscem do wymiany doświadczeń i wypracowywania wspólnych stanowisk w sprawach dotyczących przyszłości państw członkowskich i Unii Europejskiej.
Cele Grupy Wyszehradzkiej
Początkowo głównym założeniem Grupy Wyszehradzkiej było ożywienie współpracy pomiędzy państwami: Polską, Czechosłowacją (później Czechami i Słowacją) i Węgrami.
Do pozostałych celów Grupy Wyszehradzkiej należą
- wspólna współpraca z krajami zachodnimi, również w związku z przyszłą akcesją do NATO czy Unii Europejskiej,
- podtrzymywanie dobrych relacji gospodarczych z innymi państwami
- wzajemne wsparcie i współpraca w sferze gospodarczej, politycznej i społecznej
Poza sprawami europejskimi, współpraca państw V4 koncentruje się wokół spraw dotyczących Europy Środkowej, wymiany informacji i wspólnego działania w zakresie edukacji, kultury i nauki.
Do priorytetów organizacji należy zwłaszcza rozbudowa infrastruktury transportowej i umacnianie bezpieczeństwa energetycznego w regionie. Ponadto, występuje także mechanizm współpracy z krajami trzecimi w formule "V4+".
Przewodnictwo w Grupie Wyszehradzkiej
Przewodnictwo w Grupie Wyszehradzkiej obejmowane jest rotacyjnie i trwa rok od 1 lipca jednego roku do 30 czerwca następnego. Program przyjmowany jest przez premierów państw członkowskich.