Henryk Sienkiewicz nigdy nie był wojskowym, jednak wskrzeszony przez niego "ku pokrzepieniu serc" typ rycerza polskiego, stał się wzorem dla pokoleń żołnierzy, którzy walczyli o odrodzenie Ojczyzny. Równie znacząca była działalność społeczno-polityczna pisarza. - Pielęgnowane od pokoleń w rodzinie Sienkiewiczów tradycje służby Ojczyźnie przybliżą zwiedzającym m.in. odpowiednie cytaty - zapowiada kurator ekspozycji Małgorzata Gorzelak. Wśród przedmiotów z rodzinnego domu Sienkiewiczów w Oblęgorku pokazana zostanie legionowa odznaka honorowa, tzw. parasol Strzelca, którą autor trylogii otrzymał w 1916 roku od płk. Władysława Sikorskiego, a także replika zaginionego medalu Nagrody Nobla dla Henryka Sienkiewicza, przekazana w 2010 roku rodzinie - na jej prośbę - przez Komitet Sztokholmski. Cenną pamiątkę stanowi też biurko podróżne pisarza. Muzeum Literackie Henryka Sienkiewicza w Poznaniu udostępniło maskę pośmiertną pisarza, wykonaną 1916 r. w Vevey w Szwajcarii przez rzeźbiarza Franciszka Ksawerego Blacka. Sprowadzona przez Barbarę Piasecką-Johnson z Paryża, do tej pory nie opuszczała Poznania. Stamtąd wypożyczono też rękopis bajki "Kwiaty i krzemienie" oraz ufundowany przez pisarza i jego żonę do kapliczki w Oblęgorku w 1904 r. ornat, stułę i manipularz. Z prywatnych rąk wypożyczono szablę turecką, wysadzaną turkusami i koralami, którą pisarz otrzymał w Konstantynopolu (1886 r.) w prezencie od Ludwiki i Henryka Gropplerów. Broń ta przechodzi w rodzinie Sienkiewiczów na pierworodnego syna w linii męskiej. Ze zbiorów rodziny pochodzi także XVIII-wieczna ikona Matki Boskiej Częstochowskiej, namalowana na blasze. O związkach pisarza z diecezją kielecką świadczą rękopisy z Archiwum Diecezjalnego w Kielcach: list do proboszcza w Czarncy napisany w związku z jubileuszem hetmana Stefana Czarnieckiego oraz list do bpa Augustyna Łosińskiego w sprawie przekazu 20 tys. franków dla poszkodowanych podczas I wojny światowej kieleczan. Z okresu późniejszego ocalała korespondencja synowej pisarza z bp. Łosińskim oraz wyłożona po jego śmierci księga kondolencyjna z wpisem Zuzanny i Henryka Józefa Sienkiewiczów z Oblęgorka. Ekspozycję uzupełniają publikacje potomków pisarza, począwszy od wydania broszury Henryka Józefa Sienkiewicza "Polonais et Russes" (Lozanna 1915), po utwory literackie wnuków, prawnuków i praprawnuka. Rodzina Sienkiewiczów wywodzi swój rodowód od Piotra Oszyka Sienkiewicza - tysiącznika wojsk koronnych spod Kamieńca Podolskiego, lub - jak uważają inni - od Tatarów litewskich, którzy służyli w wojsku polskim. Wielu członków rodu zasłużyło się Polsce walcząc w czasie Konfederacji barskiej, Insurekcji Kościuszkowskiej, w Legionach Dąbrowskiego i kolejnych zrywach narodowych. Ekspozycja w Muzeum Diecezjalnym w Kielcach prezentowana ma być do końca września.