Otwarta 19 grudnia wystawa stanęła na placu przy katowickim Kościele Mariackim, gdzie 17 grudnia 1922 r. odbył się ingres ks. Hlonda jako administratora apostolskiego Górnego Śląska, włączonego wówczas do Polski. Prawdopodobnie w nocy z soboty na niedzielę sprawcy zniszczyli część plansz sprayem, a jedną wyrwali z ramy. Wandali szuka policja. - W tej sprawie zostało wszczęte dochodzenie, w ramach którego m.in. przeanalizujemy wszystkie dostępne nagrania z monitoringu - zarówno miejskiego, jak i innych, zainstalowanych w tym rejonie - powiedział rzecznik katowickiej policji kom. Jacek Pytel. Zdewastowane fragmenty wystawy zostaną wymienione i zastąpione nowymi planszami. Zgodnie z planem, po prezentacji na ul. Mariackiej w Katowicach, plansze będą jeszcze wystawione m.in. w Tychach, w Muzeum Górnośląskim w Bytomiu, w archikatedrach gnieźnieńskiej i warszawskiej, a następnie w Wielkiej Brytanii. Przygotowana przez katowicki oddział Instytutu Pamięci Narodowej wystawa "August Hlond - Prymas czasu narodowych wyborów" składa się z plansz zawierających fotografie, fragmenty rękopisów, wycinki z gazet i czasopism, dokumenty i karty z notatnika kardynała. Decyzją sejmiku woj. śląskiego mijający rok był obchodzony w regionie jako Rok Augusta Hlonda; regionalny samorząd był także inicjatorem plenerowej wystawy. Na potrzeby ekspozycji wykorzystano wiele po raz pierwszy prezentowanych unikalnych fotografii i dokumentów, pochodzących m.in. z archiwów archidiecezjalnych w Gnieźnie, Katowicach, Poznaniu, Archiwów Inspektorii Salezjańskiej w Krakowie i Pile oraz wielu innych zbiorów. Kard. August Hlond urodził się w Brzęczkowicach (dziś dzielnica Mysłowic) w 1881 r. Był wychowankiem salezjanów, ukończył studia w Rzymie. Po złożeniu ślubów zakonnych, a potem kapłańskich, po pierwszej wojnie światowej organizował Kościół katolicki na polskim Górnym Śląsku - najpierw jako administrator apostolski, potem pierwszy biskup diecezji katowickiej. W połowie 1926 r. został arcybiskupem gnieźnieńskim i poznańskim; mianowany prymasem Polski stanął na czele Kościoła katolickiego w Polsce. Po II wojnie światowej tworzył administrację kościelną na ziemiach zachodnich i północnych, przyczyniając się do ich integracji z resztą kraju. Zmarł 22 października 1948 r. w Warszawie. Od 1992 r. trwa jego proces beatyfikacyjny.