Weneckie Biennale Sztuki to najstarsza i najbardziej prestiżowa wystawa sztuki aktualnej o ponad stuletniej tradycji i ogromnym znaczeniu promocyjnym. Uczestniczy w niej podczas każdej edycji kilkaset tysięcy turystów, krytyków sztuki i dziennikarzy z całego świata. Do udziału w biennale wybierani są najbardziej znani artyści współcześni, z reguły na drodze konkursów organizowanych w poszczególnych krajach. Oprócz pawilonów narodowych prezentowane są wystawy towarzyszące, rozrzucone na terenie całej Wenecji m.in. na terenie historycznego Arsenału. W 2006 r. w konkursie organizowanym przez Ministerstwo Kultury i Galerię Narodową Zachęta do polskiego pawilonu narodowego wybrano projekt zatytułowany "1:1" cenionej artystki Moniki Sosnowskiej, przygotowany przez dyrektora programowego bytomskiej Kroniki, Sebastiana Cichockiego. Instalacja Sosnowskiej to szkielet modernistycznego budynku wbudowany we wnętrze gmachu wystawienniczego Polonia z lat 30. XX wieku. Realizacja Sosnowskiej jest pomyślana jako część szerszej debaty na temat dziedzictwa ruchu nowoczesnego w architekturze oraz społecznych funkcji sztuki. W Wenecji zaprezentowany zostanie również cykl wideoartów "KrewPoety" oraz jego wersja filmowa "Szklane Usta", autorstwa reżysera Lecha Majewskiego. "Szklane Usta" prezentowane będą w Teatro Junghans, zaś cykl "KrewPoety" zainstalowany będzie w dwóch miejscach: na Campo San Pantalon oraz Giudecca. Osobny projekt związany z biennale realizuje tego lata śląski artysta Sławomir Rumiak. Sprowadza się on do realizacji marzenia każdego artysty - udziału w Biennale Sztuki w Wenecji. Rumiak tworzy kopię Pawilonu Polskiego, przypina ją do roweru i wybiera się na artystyczną pielgrzymkę do Wenecji. Dokumentuje podróż oraz spontaniczne reakcje napotkanych ludzi i rozmowy z nimi.