Spektakl muzyczny będzie przypomnieniem twórczości Mariana Hemara poety, dramaturga, satyryka, reżysera oraz autora tekstów ok. 3 tys. piosenek. Podczas spektaklu zaprezentowane zostaną mniej znane jak i te najpopularniejsze piosenki: "Kiedy już zakwitną białe bzy", "Titina", "Rumba", "Krzyżówka", "Tyle jest miast". Oprócz piosenek scenariusz budują także skecze. - Większość starej emigracji żyła jego twórczością, to był ktoś kto wypełniał im w pewnym stopniu życie na emigracji, potrafił je ubarwić i pokolorować, ale też troszkę się z tej emigracji śmiał, i z siebie - powiedział reżyser spektaklu Piotr Machalica. - W tych jego tekstach dużo jest też nostalgii i tęsknoty, bo Hemar wiedział, że nie wróci do Polski, do Lwowa. Dzisiaj już nikt tak nie pisze, dlatego zdecydowaliśmy się przywołać coś co się nie zestarzało, co dotyczy życia w ogóle i jest oczywiście aktualne - dodał. Niedzielna premiera połączona będzie z uroczystością nadania scenie kameralnej imienia Iwo Galla - wybitnego twórcy teatru, scenografa, pedagoga i reżysera, który był dyrektorem częstochowskiego teatru w latach 1932-1935. Historia teatru częstochowskiego rozpoczyna się w 1927 roku, w tym roku obchodzi 85 lat istnienia. Teatrem kierowali m.in. Jan Otrembski, Iwo Gall, Edmund Kron, Andrzej Jurczyński, Wojciech Kopciński, Henryk Talar, Marek Perepeczko. Od 2006 roku dyrektorem jest Robert Dorosławski, a Piotr Machalica zastępcą ds. artystycznych. Marian Hemar (właściwie Jan Marian Hescheles) urodził się w 1901 roku we Lwowie w zasymilowanej rodzinie żydowskiej. Był kuzynem Stanisława Lema (jego matka i ojciec Lema byli rodzeństwem). We Lwowie ukończył gimnazjum i studiował filozofię i medycynę na Uniwersytecie Jana Kazimierza. Na studiach rozpoczął działalność literacką, pisał do lokalnych teatrzyków rewiowych. W 1924 roku przeniósł się do Warszawy, gdzie związał się z grupą poetycką "Skamander" oraz rewiami "Qui pro quo", "Banda", "Ali Baba". Pisywał skecze i monologi wykonywane między innymi przez Ludwika Sempolińskiego, Zulę Pogorzelską i Adolfa Dymszę. Dorobek literacki Hemara jest ogromny: 3 tys. niezwykle popularnych piosenek, setki wierszy, kilkanaście sztuk i słuchowisk radiowych. Był również współpracownikiem "Wiadomości Literackich" oraz dyrektorem teatru Nowa Komedia (1934-1935). W 1939 r. piosenka Hemara "Ten wąsik" - wykonywana przez Ludwika Sempolińskiego w rewii "Orzeł czy Rzeszka" - spowodowała interwencję ambasadora Niemiec w Warszawie. Po wybuchu II wojny światowej Hemar przedostał się do Rumunii. Był żołnierzem Samodzielnej Brygady Strzelców Karpackich. Po wojnie osiadł w Londynie, gdzie prowadził teatrzyk polski w klubie emigrantów. Prowadził także jednoosobowy Teatr Hemara - cotygodniowy kabaret radiowy na antenie Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa, gdzie wygłaszał wierszowane komentarze satyryczne do bieżących wydarzeń politycznych. Hemar pisywał też satyry i fraszki, parodie i parafrazy, piosenki, wiersze liryczne, przekłady poetyckie. Był autorem tekstów takich szlagierów jak: "Kiedy znów zakwitną białe bzy", "Czy pani Marta jest grzechu warta", "Nikt, tylko ty", "Jest jedna, jedyna", "Upić się warto". Zmarł 11 lutego 1972 roku w Dorking pod Londynem, gdzie został pochowany.