- Obok Józefa Szajny - Marian Kołodziej to jeden z najważniejszych polskich scenografów dwudziestego wieku. Jego przestrzenie plastyczne są wizjonerskie. Bez Mariana Kołodzieja nauka scenografii nie byłaby pełna - powiedziała Agnieszka Kołodziej-Adamczuk z Centrum Scenografii Polskiej. Na ekspozycji zaprezentowane zostaną projekty sceniczne, rysunki strojów, serie karykatur i graficznych kompozycji. - Z jednej strony te projekty Mariana Kołodzieja rysowane są drobną, drgającą kreską a z drugiej stanowią wizję na ogromną przestrzeń barokowego kościoła. To takie małe dzieła sztuki - dodała Kołodziej-Adamczuk. Będzie można podziwiać też oryginalne kostiumy do "Boskiej komedii". Na wystawie pokazane zostaną także rysunki związane z przeżyciami Mariana Kołodzieja w Auschwitz, gdzie trafił w 1940 roku. Marian Kołodziej urodził się 6 grudnia 1921 roku w Raszkowie. Uczęszczał do Gimnazjum im. Józefa Piłsudskiego w˙Ostrowie Wielkopolskim. Podczas drugiej wojny światowej działał w ruchu oporu - m.in. przerysowywał plany fabryk. 14 czerwca 1940 roku został jednym z pierwszych więźniów KL Auschwitz z numerem 432. Po wojnie został wolnym słuchaczem w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, studiował malarstwo u prof. Czesława Rzepińskiego, scenografię u prof. Karola Frycza. W Trójmieście, w teatrach w Polsce oraz za granicą zrealizował ponad 200 scenografii teatralnych, pracował przy 30 filmach ("Potem nastąpi koniec świata", "Pamiętnik pani Hanki", "Czarne skrzydła", "Szatan z VII klasy"), organizował wystawy, projektował i˙nadzorował wykonanie ołtarzy dla papieża Jana Pawła II (Gdańsk-Zaspa 1987 i Sopot 1999). Podczas żmudnej rehabilitacji po udarze mózgu zaczął rysować "Klisze pamięci". W marcu 1995 roku po raz pierwszy pokazał publicznie rysunki z tego cyklu. Artysta zmarł 13 października 2009 roku w Gdańsku, jego prochy znajdują się w Harmężach (woj. małopolskie). Wystawa "Theatrum vitae. Marian Kołodziej" będzie otwarta od 18 marca do 30 czerwca. Prace pochodzą ze zbiorów Muzeum Narodowego w Gdańsku, Muzeum Teatralnego w Warszawie, Centrum Scenografii Polskiej oraz ze zbiorów prywatnych Haliny Słojewskiej.