(...) Często podejmując wątki autobiograficzne i "tematy rodzinne", w swym nowym cyklu autorka prowadzi refleksję wokół wizerunku własnego i swoich bliskich z okresu dzieciństwa, jak też wokół tematu, który można nazwać portretem matki i córki. Nie są to jednak zdjęcia ukazujące autorkę i członków jej rodziny wprost, ale pierwotne oryginalne fotografie poddane zostały swoistym manipulacjom, a nawet - większe współczesne autoportrety z córką - przetworzone zostały malarsko, daleko odbiegając od wyjściowej postaci zainscenizowanej fotografii analogowej. Postępowanie artystyczne autorki wskazuje na sposób jej myślenia o wspólnocie bliskich jej osób, pozwala wydobyć dodatkowe znaczenia, związane - jak sądzę - z podkreśleniem rangi rodzinnych relacji, jak też jest próbą odpowiedzi na pytanie o własną tożsamość. Zamiast fotografii narracyjnej, mamy zestaw prac o formule alegorycznej czy raczej metaforycznej. I to już zadziwia: jak fotografia - medium służące obiektywnemu ujęciu rzeczywistości - może być narzędziem zapisu innego rodzaju, nie dosłownego, ale zakamuflowanego i zaszyfrowanego. Piotr Majewski Irena Nawrot jest absolwentką Instytutu Wychowania Artystycznego UMCS w Lublinie. Jej prace były pokazywane na wystawach indywidualnych m.in. w galeriach: FF w Łodzi, Małej w Warszawie, Pustej w Katowicach, Stadtmuseum w Munster, Statnej w Banskiej Bystricy . Artystka uczestniczyła także w wielu zbiorowych ekspozycjach, m.in. Kobieta o kobiecie w Galerii BWA w Bielsko-Białej (1996), Chimaera w Staatlische Galerie w Halle (1997), Wokół Dekady w Galerii FF w Łodzi (2002), Person, Zeit und Raum w Museum Repertinum w Salzburgu (2002). Z Galerią Białą w Lublinie współpracuje od 1985 roku, uczestnicząc w wielu projektach m.in. Wieża Bab (1985), Bilans-balans (1993), Biała - sztuka bez ścian (1994), Biała sztuka (1999). Mieszka i pracuje w Lublinie. Górnośląskie Centrum Kultury - Galeria Pusta, pl. Sejmu Śląskiego 2, Katowice. Wystawę zobaczyć można do 30 grudnia. Wstęp wolny.