W kategoriach "najlepszy praktyk" i "najlepszy teoretyk" zwyciężyli przedstawiciele Indii - Akshay Krishna i Jeevana Priya Inala. Złoty medal w zawodach drużynowych zdobyli Rumuni, a srebrny, ex aequo, drużyny z Indii i Iranu. Spośród Polaków najlepiej spisał się Filip Ficek, który został sklasyfikowany na siódmym miejscu. Dostał złoty medal, jak cała pierwsza dziesiątka uczestników. Polacy znaleźli się także wśród laureatów srebrnych i brązowych medali. Międzynarodowa olimpiada astronomiczna odbywała się raz piąty, ale po raz pierwszy w Europie. W zmaganiach uczestniczyło niemal 140 uczniów z 27 krajów. Idea organizowania takiej imprezy narodziła się w 2006 roku w Bangkoku wśród naukowców z Indonezji, Tajlandii, Iranu, Chin i Polski. Jej celem jest popularyzacja wiedzy astronomicznej wśród najzdolniejszej młodzieży całego świata. Zgodnie z regulaminem w olimpiadzie mogły wziąć udział maksymalnie 5-osobowe drużyny uczniów, którzy nie ukończyli 19 lat. Mogło im towarzyszyć maksymalnie dwóch liderów-opiekunów, którymi są często laureaci poprzednich olimpiad. Polska jako gospodarz imprezy mogła wystawić dwie drużyny. Poprzednie edycje olimpiady odbyły się w Tajlandii, Indonezji, Iranie oraz Chinach. W polskiej edycji brało udział 30 drużyn z 27 krajów. To rekord, bo do poprzedniej, zgłosiły 23 drużyny. O medale walczyło prawie 140 uczniów, m.in. z Bangladeszu, Brazylii, Kazachstanu, Korei Południowej, Portugalii, Sri Lanki i Ukrainy. Zawodnicy musieli wykazać się ogromną wiedzą teoretyczną, a także umiejętnościami prowadzenia obserwacji astronomicznych w ramach zmagań drużynowych oraz indywidualnych. W zawodach drużynowych uczniowie musieli zespołowo rozwiązać 5 zadań w wyznaczonym czasie. Z myślą o rywalizacji indywidualnej przygotowano 18 zadań o różnym stopniu trudności. Organizacja olimpiady została sfinansowana z budżetu województwa śląskiego, który przeznaczył na nią 1 mln zł oraz przez Ministerstwo Edukacji Narodowej, które wyasygnowało na ten cel 610 tys. złotych.