"Carmina Burana" to nazwa trzynastowiecznego zbioru pieśni i poezji, na podstawie których w XX wieku Carl Orff skomponował kantatę sceniczną - utwór na orkiestrę, chór i głosy solowe, o tym samym tytule. Średniowieczny rękopis został znaleziony przez Johanna Andreasa Schmellera w klasztorze benedyktynów w Górnej Bawarii. Orff opracował muzykę i wybrał odpowiednie teksty, najsłynniejszym fragmentem kantaty jest - znana nie tylko melomanom - rozpoczynająca i kończąca utwór pieśń chóru "O Fortuna". "Carmina Burana" składa się z trzech części, poprzedzonych prologiem zatytułowanym "Fortuna Władczyni Świata", w którym autor skarży się na zmienność losu i zależność człowieka od kaprysów fortuny. I część - Primo Verte (Wiosna) - opiewa uroki budzącej się przyrody, jej barw i rodzącego się pragnienia miłości. II część - In taverna (W gospodzie) - to pieśni, które sławią radości płynące z biesiadowania w doborowym towarzystwie. III - Cour d'amours (Dwór miłości) - jest główną częścią kantaty. Jej motto, to stwierdzenie, że miłość unosi się wszędzie wokół nas. Pieśni sławią ziemską miłość we wszystkich przejawach. W przedstawieniu udział wziął niemal 200-osobowy zespół artystyczny: gościnni wykonawcy - soliści, ogromny chór, liczna orkiestra, duży zespół baletowy, chór chłopięcy oraz tancerze Teatru Pantomimy im. Henryka Tomaszewskiego z Wrocławia, do tego statyści - grupa alpinistów, judocy GKS "Czarni" Bytom, tancerze break dance. Spektakl stanowił także jubileusz 20-lecia pracy artystycznej reżysera - Roberta Skolmowskiego. Kierownictwo muzyczne nad spektaklem objął Tadeusz Serafin, a spektakl wyreżyserował Robert Skolmowski. Choreografią zajął się Maciej Prusak, zaś scenografia była autorstwa Radosława Dębniaka. W głównych rolach wystąpili: Agnieszka Dondajewska, Edward Kulczyk, Jerzy Mechliński i Michał Partyka. Wiadomość pochodzi z oficjalnej strony miasta Bytom.