Święcenia kapłańskie. Jak wyglądają, co to za wydarzenie, kto może wziąć w nim udział?
Kapłaństwo to nie tylko "zawód" - to powołanie do służby Bogu i ludziom. Kapłan sprawuje sakramenty, głosi Słowo Boże i towarzyszy wiernym w ważnych momentach życia. Jak zaczyna się jego posługa? Czym są święcenia kapłańskie?
Święcenia kapłańskie to jedno z najbardziej doniosłych i poruszających wydarzeń w życiu Kościoła katolickiego. To moment, w którym człowiek - po latach formacji - zostaje uroczyście włączony do stanu duchownego. To wydarzenie duchowe, pełne symboliki i tradycji.
Czym są święcenia kapłańskie?
Święcenia kapłańskie to jeden z siedmiu sakramentów ustanowionych przez Jezusa Chrystusa. Nazywany jest też sakramentem święceń lub sakramentem kapłaństwa. Przez ten sakrament Kościół przekazuje duchową władzę i misję apostolską, jaką otrzymali pierwsi uczniowie Chrystusa.
W teologicznym sensie święcenia kapłańskie nadają trwały charakter sakramentalny - znamię, które nie może być usunięte ani powtórzone. To oznacza, że kapłaństwo jest na zawsze: kapłan pozostaje kapłanem, nawet jeśli z jakichś przyczyn zaprzestanie pełnienia posługi.
Kandydat, stając przed biskupem i wspólnotą wiernych, publicznie wyznaje gotowość do służby Bogu i ludziom. Od tej chwili nie reprezentuje już tylko siebie, ale całym swoim życiem staje się znakiem obecności Chrystusa.
Istnieją trzy stopnie święceń: diakonat, prezbiterat (czyli kapłaństwo właściwe) oraz episkopat (biskupstwo). Święcenia kapłańskie dotyczą drugiego z tych stopni.
Co dają święcenia kapłańskie?
Ksiądz otrzymuje w sakramencie święceń szczególne uprawnienia do działania w imieniu Chrystusa. Może sprawować mszę, przewodniczyć uroczystościom liturgicznym, udzielać sakramentów: chrztu, Eucharystii, pokuty (spowiedzi), namaszczenia chorych, a - w wyjątkowych przypadkach, za zgodą biskupa - również bierzmowania.
Głosi również Słowo Boże i pełni funkcję duszpasterza - prowadzi parafię, towarzyszy wiernym w ich codziennym życiu i wspiera ich duchowo. Nie może natomiast udzielać sakramentu święceń - to zarezerwowane jest wyłącznie dla biskupa.
Jak wyglądają święcenia kapłańskie?
Uroczystość święceń odbywa się zazwyczaj w katedrze diecezjalnej i jest celebrowana przez biskupa. Po odczytaniu Ewangelii, kandydaci do święceń przedstawiani są biskupowi. Biskup uznaje ich godnych do posługi i wygłasza homilię.
Następnie kandydaci składają biskupowi przyrzeczenie posłuszeństwa, po czym w kościele rozbrzmiewa litania do Wszystkich Świętych, podczas której kandydaci do kapłaństwa leżą krzyżem na posadzce kościoła w geście całkowitego oddania się Bogu i Kościołowi.
Po zakończeniu litanii biskup nakłada ręce na głowy kandydatów i odmawia modlitwę konsekracyjną. Następnie nowo wyświęceni otrzymują szaty liturgiczne (stułę i ornat). Po biskupie na nowo konsekrowanych kapłanów wkładają ręce wszyscy zebrani kapłani.
Po zakończeniu tego obrzędu biskup namaszcza dłonie neoprezbiterów krzyżmem, a następnie podaje im patenę i kielich. Całość obrzędu święceń również kończy się pocałunkiem pokoju. Po nim rozpoczyna się liturgia eucharystyczna, w której neoprezbiterzy uczestniczą już jako koncelebransi razem z biskupem i zebranymi kapłanami.
Kiedy odbywają się święcenia kapłańskie?
W Polsce święcenia kapłańskie najczęściej odbywają się w maju lub czerwcu, tuż przed uroczystością Zesłania Ducha Świętego lub na jej początku. Ten czas nie jest przypadkowy - to właśnie Duch Święty uzdalnia kandydatów do pełnienia posługi kapłańskiej.
Święcenia mają miejsce zwykle w sobotę, by nowo wyświęceni mogli już następnego dnia odprawić swoją prymicyjną mszę świętą, czyli pierwszą mszę jako kapłani.
Msza św. prymicyjna odbywa się najczęściej w kościele parafialnym, parafii, z której pochodzi nowo wyświęcony ksiądz. Na zakończenie uroczystości udzielane jest specjalne błogosławieństwo prymicyjne o randze błogosławieństwa papieskiego.
Święcenia kapłańskie - kto może wziąć w nich udział?
Uroczystość święceń kapłańskich jest wielkim świętem nie tylko dla samego kandydata do święceń, ale również dla parafii, rodzin i całych diecezji. To owoc modlitwy, wspólnoty i wiary - nie tylko kandydata, ale także tych, którzy go wspierali przez lata: rodziców, formatorów, wykładowców, przyjaciół i wiernych. To także wezwanie dla wszystkich obecnych, by modlić się o nowe powołania i wspierać duchowo tych, którzy odpowiedzieli na głos Boga.
Dlatego też, każdy z kandydatów zaprasza swoich bliskich, rodzinę i przyjaciół, aby towarzyszyli mu w tym szczególnym dniu. Poza tym Msza święceń jest otwarta dla wszystkich - wierni mogą przyjść, by modlić się za przyszłych kapłanów i być świadkami tego duchowego wydarzenia.
