Ostatni tydzień roku liturgicznego. Kościół w oczekiwaniu na Adwent

W listopadzie kończy się w Kościele rok liturgiczny, po którym zaczyna się Adwent. To moment pełen symboliki, historii i ciekawych tradycji. Początek Adwentu to niedziela 30 listopada 2025, koniec to zaś środa 24 grudnia 2025 (Wigilia).

Rok liturgiczny to taki "kalendarz duchowy", który ma swój rytm i własne święta. Nie pokrywa się z rokiem kalendarzowym. Zaczyna się w innym momencie i skupia się nie na porach roku, lecz na wydarzeniach z życia Jezusa - od oczekiwania na Jego narodziny po wspomnienie Jego panowania nad światem.

Według oficjalnych dokumentów Kościoła, rok liturgiczny rozpoczyna się w pierwszą niedzielę Adwentu i trwa do soboty przed nią w kolejnym roku.

Rok liturgiczny kończy się Uroczystością Chrystusa Króla Wszechświata. To święto ma wbrew pozorom dość krótką historię. Nie jest średniowieczne ani starożytne - wprowadził je papież Pius XI dopiero w 1925 roku.

Dlaczego? W tamtych czasach świat był pełen niepokoju, zmian politycznych i ideologii, które odsuwały społeczeństwa od wartości chrześcijańskich. Papież chciał przypomnieć wiernym, że w centrum ich wiary jest panowanie dobra i miłości, a nie siła czy władza ludzi.

Co ciekawe, początkowo święto to odbywało się w październiku. Dopiero później przeniesiono je na ostatnią niedzielę roku liturgicznego, aby wyraźnie zaznaczyć punkt kulminacyjny - zakończenie czasu i zapowiedź nowego początku.

W kościele można zauważyć wtedy kilka charakterystycznych rzeczy: występuje kolor biały - symbol światła i zwycięstwa dobra. Bardzo często w czytaniach pojawia się motyw światła, czuwania i drogi. W modlitwach przypomina się, że czas jest darem i warto go dobrze wykorzystać.

To zupełnie inny klimat niż późniejsze adwentowe światła i dekoracje. Jeśli ktoś myśli, że koniec roku liturgicznego to tylko "czas przed Adwentem", może się zaskoczyć, ile znaczeń w tym okresie znajdzie.

Warto pamiętać, że Adwent to nie czas nerwowych przygotowań do kupowania prezentów. W tradycji Kościoła to czas wyciszenia i start nowego duchowego etapu. Ale żeby dobrze zacząć, trzeba najpierw coś zakończyć.

Nie zawsze rok liturgiczny zaczynał się od Adwentu. W pierwszych wiekach Kościoła różne wspólnoty miały własne początki roku. Czasem była to Wielkanoc, a czasem narodziny Jezusa. Dopiero z czasem ustalono wspólny początek, by cały Kościół przeżywał te same wydarzenia w jednym rytmie.

To idealny czas, by zatrzymać się choć na chwilę w codziennym zabieganiu i pomyśleć, co chcemy wnieść w nowy okres, który zacznie się wraz z Adwentem. Nie trzeba być teologiem, by zauważyć, że ten tydzień mówi o rzeczach ważnych dla każdego:

• czasie,
• przemijaniu,
• nadziei,
• wdzięczności
• i nowych startach.