Śluby czystości to temat, wokół którego pojawia się wiele kontrowersji. Kojarzą się oczywiście ze ślubowaniem wstrzemięźliwości seksualnej do końca życia. Czy rzeczywiście tak jest? Czy to najważniejsza część ślubów zakonnych? Śluby czystości w zakonie Śluby zakonne to specjalne przyrzeczenia, których głównym celem jest naśladowanie Jezusa i bardziej gorliwa służba ludziom. Są one szczególnym wyrazem oddania i pełnego zaangażowania w misję Kościoła. Składają je ci, którzy są zdecydowani, by poświęcić swoje życie dla misji zakonu. Najczęściej ich złożenie poprzedza tzw. nowicjat, czyli okres przygotowania do pełnego pełnienia służby jako zakonnik lub zakonnica. Długość nowicjatu jest różna, w zależności od wybranego zakonu. Śluby czystości należą do grupy trzech rad ewangelicznych. Zalicza się do nich również ubóstwo i posłuszeństwo wobec przełożonych zakonnych i papieża. Trzeba jednak pamiętać, że w zależności od charyzmatu danego zakonu, składane są również inne śluby. Przykładem mogą być pijarscy zakonnicy, którzy dodatkowo przyrzekają szczególną troskę w wychowywaniu dzieci i młodzieży. Z kolei Siostry Misjonarki Miłości Matki Teresy ślubują pomoc najbiedniejszym. Czy każdy zakonnik musi złożyć śluby czystości? Ślub czystości to nic innego, jak przyrzeczenie życia w celibacie. Nie ma więc wątpliwości, że osoby, które decydują się na tego typu przyrzeczenie, nie mogą wiązać się z innymi ludźmi, ani tym bardziej przyjmować sakramentu małżeństwa. Co ważne, niezależnie od zgromadzenia - każda osoba duchowna musi je złożyć. Istnieją dwa rodzaje ślubów: czasowe i wieczyste. Jak sama nazwa wskazuje, pierwsze z nich charakteryzują się tym, że składane są tylko na określony czas, najczęściej na rok lub dwa. Śluby te mogą być odnawialne. Z kolei śluby wieczyste składane są na całe życie. Czy można złamać śluby czystości? Nie da się ukryć, że zdarzają się przypadki łamania takich przyrzeczeń. Co wtedy? Oczywiście osoby, które się tego dopuszczą, muszą liczyć się z koniecznością odbycia kary. Co ciekawe, Kościół nie określa jednoznacznie rodzaju kary. Zawsze zależy ona od przełożonego danego zgromadzenia. Jak się bowiem okazuje, nie w każdym zakonie takie postępowanie uznawane jest za grzech ciężki. Najczęściej nakładanymi karami są udział w dodatkowych rekolekcjach, bardziej intensywna modlitwa czy post. Kto może zwolnić ze ślubów czystości? Warto też pamiętać, że złożone śluby nie są sakramentami, dlatego istnieje możliwość zwolnienia z nich. W przypadku czasowych ślubów może to zrobić wyższy przełożony zakonny lub biskup. Z kolei ze ślubów wieczystych zwolnić może tylko papież. Czasami zdarzają się również przypadki, że osoba należąca do zakonu decyduje się na obranie skrajnie innej drogi i zawarcia sakramentu małżeństwa. Jeśli taka osoba złożyła wcześniej wieczyste śluby czystości, grozi jej interdykt, czyli kara kościelna, która zabiera konkretnemu duchownemu uprawnienia do uczestnictwa w niektórych sakramentach kościelnych. Wciąż nie daje ona jednak uprawnień do zawarcia wspomnianego sakramentu. Aby zakonnik lub zakonnica mogli wziąć ślub kościelny, wcześniej muszą ubiegać się u papieża o zwolnienie ze złożonych wcześniej przyrzeczeń. Dopiero po uzyskaniu wszelkich wymaganych zgód jest to możliwe. Ślub cywilny mogą wziąć w każdej chwili, niezależnie od decyzji Ojca Świętego, bowiem cywilnie nie są w żaden sposób niczym ograniczeni.