Dwie daty łączą się z tą postacią. 11 lipca stał się jednak powszechniejszy
Co roku, 11 lipca, w Kościele katolickim obchodzone jest wspomnienie św. Benedykta Opata - jednej z najważniejszych postaci średniowiecznej Europy i duchowego ojca setek wspólnot zakonnych. Ale kim właściwie był ten człowiek, dlaczego jest patronem Europy i jak dziś można obchodzić jego dzień?
Wspomnienie św. Benedykta przypada na 11 lipca i zostało ustanowione na pamiątkę przeniesienia jego relikwii do opactwa Fleury we Francji w VII wieku. To także data, pod którą wspominamy go jako patrona Europy - tytuł ten nadał mu papież Paweł VI w 1964 roku, doceniając wkład benedyktynów w rozwój kontynentu.
Druga data związana z Benedyktem to 21 marca - dzień jego śmierci. Tego dnia wspomnienie obchodzą głównie zakony benedyktyńskie. Dla reszty świata ważniejszy stał się lipcowy termin, bardziej uniwersalny i kojarzony z dziedzictwem kulturowym świętego.
11 lipca wspominamy tę ważną postać Kościoła. Kim był św. Benedykt?
Benedykt urodził się około 480 roku w Nursji we Włoszech. Pochodził z zamożnej rodziny i kształcił się w Rzymie. Szybko jednak znudził się gwarem miasta i - jak wielu współczesnych introwertyków - zapragnął samotności.
Wybrał życie pustelnika i zamieszkał w grocie nieopodal Subiaco. Tam przebywał w ciszy i skupieniu przez trzy lata, aż przyciągnął uczniów szukających podobnej drogi.
Z czasem założył kilka wspólnot, a najważniejszą z nich było opactwo Monte Cassino, które stało się duchowym centrum Europy przez setki lat.
Tam napisał swoją słynną "Regułę", czyli zbiór zasad życia dla mnichów. Nie była to jednak surowa księga zakazów, ale praktyczny przewodnik po codzienności - z równowagą między modlitwą, pracą fizyczną i odpoczynkiem.
Św. Benedykt był niezwykła postacią
Według jednej z legend, ktoś próbował otruć Benedykta, ale kiedy sięgnął po kubek z zatrutym winem, ten pękł w jego dłoni. Od tej pory kubek jest jednym z jego symboli.
W Regule Benedykta nie znajdziemy przesady ani fanatyzmu. Święty zalecał pracę, ale też wypoczynek. Modlitwę, ale też wspólne posiłki i śmiech. Reguła miała być "dla ludzi", nie dla herosów.
Siostra Scholastyka i modlitwa o deszcz - Benedykt spotykał się raz do roku ze swoją siostrą, również świętą. Podczas jednego ze spotkań Scholastyka poprosiła, by został dłużej. Gdy odmówił, zaczęła się modlić - i natychmiast lunął deszcz, który zatrzymał go do rana.
Medalik św. Benedykta - noszony przez wielu ludzi jako symbol ochrony. Znajdują się na nim skróty łacińskich modlitw, a w środku charakterystyczny krzyż z inicjałami jego imienia.
Patron Europy i... minimalizmu?
Choć Benedykt zmarł około 547 roku, jego dziedzictwo jest bardziej aktualne niż mogłoby się wydawać. W czasach, gdy wiele osób poszukuje równowagi między życiem zawodowym, duchowym i prywatnym, jego podejście do codzienności inspiruje jak nigdy.
Zakony benedyktyńskie odegrały ogromną rolę w rozwoju Europy - zakładano przy nich szkoły, szpitale, warsztaty i ogrody. Mnisi nie tylko się modlili, ale też tłumaczyli księgi, hodowali rośliny, prowadzili browary i uczyli ludzi pisać.
Święty Benedykt może więc być patronem nie tylko Europy, ale też prostego życia, edukacji i kultury.
