Trzy formy przysposobienia - pełne, całkowite (tzw. pełne nierozwiązywalne), niepełne - różnią się natężeniem powstałych więzi rodzinnych i wynikających z nich skutków prawnych. 

Przysposobienie pełne

Z przysposobieniem pełnym mamy do czynienia, gdy dziecko zostaje w pełni włączone do nowej rodziny. Nie tylko między nim i jego nowymi rodzicami powstają więzy analogiczne do takich, które istnieją w rodzinach biologicznych, ale również zostaje ono związane z krewnymi adoptujących je osób.

W ten sposób dziecko uzyskuje prawa i obowiązki wynikające z pokrewieństwa w stosunku do krewnych nowych rodziców (m.in. prawo do dziedziczenia, alimentacji).

Natomiast relacje prawne łączące dziecko z jego rodziną naturalną ulegają zerwaniu. Wygasają więc także jego prawa i obowiązki względem biologicznych krewnych, jak również tych krewnych wobec niego. Ta forma przy-sposobienia jest regułą w prawie polskim. Orzekana jest w sytuacji, gdy rodzice biologiczni dziecka zostali pozbawieni władzy rodzicielskiej.

W wyjątkowych okolicznościach przysposobienie to może być rozwiązane, ale jedynie wtedy, gdy nie ucierpi na tym dobro dziec-ka (art. 125 § 1 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego). 

Przysposobienie całkowite

Podstawy do zbudowania najtrwalszej więzi rodzinnej daje przysposobienie całkowite, określane także jako pełne nierozwiązywalne (jako odmiana przysposobienia pełnego - art. 121 § 1 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego).

Jego efektem jest powstanie takiej samej relacji prawnej pomiędzy dzieckiem a nowymi rodzicami i ich krewnymi, jak w przypadku adopcji pełnej. Jednakże takie przysposobienie nie może zostać rozwiązane (art. 1251 § 1 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego).

Powstaje ono w przypadku, gdy biologiczni rodzice wyrazili zgodę na adopcję swojego dziecka bez wskazania osób przysposabiających (wyrazili tzw. zgodę blankietową) albo gdy rodzice ci nie żyją lub też są nieznani (np.: pozo-stawili dziecko w "oknie życia", porzucili je) i sąd tak postanowi.

Przysposobienie niepełne

Ta forma przysposobienia (art. 124 § 1 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego) powoduje powstanie luźniejszych relacji rodzinnych.

Powstające więzi prawne łączą jedynie dziecko i jego nowych rodziców. Ta forma przysposobienia nie powoduje integracji dziecka z krewnymi adoptujących je małżonków. Jest ono nadal związane z biologicznymi krewnymi, np.: z siostrami, braćmi, babciami, dziadkami, ciociami, wujkami.

W praktyce ta forma przysposobienia występuje rzadko. Może ulec przekształceniu w przysposobienie pełne, może też zostać rozwiązane pod warunkiem, że nie ucierpi na tym dobro dziecka.

(źródło: mpips.gov.pl)