"Wesele Figara" uważane jest dość powszechnie za dzieło komiczne. Zasadniczym motorem działania bohaterów jest w tym utworze napięcie pomiędzy cielesnością a tęsknotą za prawdziwą miłością. Miłosne perypetie głównych bohaterów prowokują do gorzkiej refleksji na temat ułudy seksualnych rozkoszy. A miłość, pożądanie, nienawiść i poczucie winy - niezmiennie towarzyszące miłosnym związkom mają jedynie inną oprawę w zależności od epoki, w której się toczą. Uczucie Hrabiego Almavivy do pięknej Rozyny wygasa po trzech latach małżeństwa. Z coraz większym zainteresowaniem spogląda na jej urodziwą pokojówkę - Zuzannę, będącą oficjalną narzeczoną Figara - swego zarządcy. Ten świadom całej sytuacji, nie zamierza bezczynnie się temu przyglądać. Obmyśla więc intrygę, która ma udaremnić zamiary swego pana. Spektakl powstał w koprodukcji z Operą Wrocławską. Inscenizacja i reżyseria :Marek Weiss. Kierownictwo muzyczne :José Maria Florencio. Scenografia: Małgorzata Słoniowska. Przygotowanie chóru: Dariusz Tabisz. BB