"Halka" po raz pierwszy została wystawiona 1 stycznia 1858 roku w warszawskim Teatrze Wielkim, gdzie spotkała się z entuzjastycznym przyjęciem. To pierwsze przedstawienie operowe wystawione po II wojnie światowej w Gdańsku. Z inicjatywy Iwo Galla w 1949 roku Studio Muzyczno-Dramatyczne zaprezentowało "Halkę" z Marią Fołtyn w głównej roli. Dzisiaj uchodzi za jedną z najsłynniejszych i najpopularniejszych polskich oper. Tematyka dzieła - rozwarstwienie społeczeństwa - jest równie aktualne dziś jak w XIX wieku, kiedy powstawała. Pełna nastrojowej muzyki wzrusza nas historią wielkiej miłości, zdrady i zazdrości. "Halka" jest pierwszą operą napisaną przez Moniuszkę. Artysta komponował ją w prowincjonalnym Wilnie, marząc o stworzeniu dzieła na miarę wielkich włoskich i francuskich kompozytorów tamtego okresu - Donizettiego, Belliniego, Aubera, Rossiniego. Tyle, że z polskim tematem i wykorzystującym elementy polskiej muzyki. Na pozór banalna historia - szlachcic uwodzi i porzuca chłopkę - w 1848 roku musiała wyglądać wręcz wywrotowo. Bowiem dwa lata wcześniej galicyjscy chłopi rzucili się z siekierami na szlacheckie dwory. Temat relacji wieś - dwór był wówczas niezwykle ostry i kłopotliwy. Przy tym w muzyce pobrzmiewała nuta narodowa - co w czasach zaborów było szczególnie przez publiczność cenione - i słowiańska - potraktowanie chóru nie jako ozdobnika, ale jako pełnoprawnego bohatera opery. Obsada: Halka - Katarzyna Hołysz, Galina Kuklina, Ewelina Wojciechowska; Jontek - Paweł Skałuba, Marek Szymański, Tomasz Michalski; Stolnik - Marian Kępczyński, Piotr Nowacki; Zofia - Julia Iwaszkiewicz, Anna Fabrello; Janusz - Grzegorz Piotr Kołodziej, Grzegorz Pazik, Jacek Jaskuła, Bartek Misiuda; Dziemba - Łukasz Goliński, Piotr Lempa; Dudziarz -Taras Kuzmych; Góral - Łukasz Wroński, Witalij Wydra. Kierownictwo muzyczne Andrzej Straszyński. Reżyseria i scenografia Ewelina Pietrowiak. Współpraca scenograficzna i kostiumy Katarzyna Zawistowska. Choreografia Roman Komassa. Przygotowanie chóru Dariusz Tabisz. BB