Wielbiciele baletu spontanicznie kojarzą jego nazwisko z impresją choreograficzną Fokina "Chopiniana", na potrzeby której Głazunow zinstrumentował utwory Chopina w sposób, delikatnie mówiąc, kontrowersyjny. Naszym wieczorem choreograficznym chcemy uciec od tego prostego myślenia: Chopin balet "Chopiniana". Szukamy nowych sposobów tanecznego wcielenia słynnych mazurków, walców, preludiów? Dwie części wieczoru to dwa różne spojrzenia na balet współczesny, gdyż przygotuje je dwóch różnych twórców, różnych narodowości, reprezentujących odmienne kultury - europejską i azjatycką. Łączy je jedno - uwielbienie dla polskiego kompozytora, któremu oddajemy hołd w 200 rocznicę jego urodzin. Choreografia: - Emil Wesołowski - Ho Sin Hang Scenografia i kostiumy: - Izabela Stronias Emil Wesołowski - tancerz, choreograf, pedagog Ukończył Państwową Szkołę Baletową w Poznaniu. W 1966 roku zaangażował się do Opery Poznańskiej. W roku 1973 opuścił Operę wraz z innymi tancerzami Conrada Drzewieckiego i został solistą, a w 1976 roku pierwszym solistą Polskiego Teatru Tańca. Stworzył tam szereg kreacji w baletach Conrada Drzewieckiego, był też pierwszym wykonawcą roli Jazona w balecie Medea Teresy Kujawy. Występował z zespołem Drzewieckiego w wielu krajach Europy, brał udział w kilku filmach baletowych. Współpracował jako pedagog z poznańską szkołą baletową, prowadził zajęcia baletmistrzowskie w Polskim Teatrze Tańca, rozpoczął też współpracę choreograficzną z teatrami dramatycznymi i muzycznymi. W 1979 roku postanowił poszukać możliwości pracy twórczej na własną rękę. Przez sezon kierował baletem Opery Wrocławskiej, a następnie Teatru Wielkiego w Poznaniu. W 1982 roku przyjął funkcję kierownika baletu w warszawskim Teatrze Wielkim. Najważniejsze realizacje choreograficzne Emila Wesołowskiego: Quattro movimenti (muz. Schaeffer, Opera Wrocławska, 1980), Ballada (muz. Chopin, VII Łódzkie Spotkania Baletowe, 1983), Trytony (muz. Rudziński, Teatr Wielki w Warszawie, 1985), Gry (muz. Debussy, Teatr Wielki w Warszawie, 1989; przeniesione później również do repertuaru Teatru Wielkiego w Łodzi, Polskiego Teatru Tańca i Opery Wrocławskiej), Mozartiana (muz. Czajkowski, Polski Teatr Tańca, 1990), Dies irae (muz. Maciejewski, Teatr Wielki w Warszawie, 1991), Legenda o Józefie (muz. Strauss, Teatr Wielki w Łodzi, 1991 i Teatr Wielki w Warszawie, 1992), Święto wiosny (muz. Strawiński, Teatr Wielki w Warszawie, 1993), Romeo i Julia (muz. Prokofiew, Teatr Wielki w Warszawie, 1996), Tryptyk: Powracające fale, Harnasie, Krzesany (muz. Karłowicz, Szymanowski, Kilar, Teatr Wielki w Warszawie, 1997), Cudowny Mandaryn (muz. Bartók, Teatr Wielki w Warszawie, 1999), ponownie Harnasie (muz. K. Szymanowski, Teatr Wielki w Warszawie, 2006). W uznaniu swojego dorobku, we wrześniu 1992 roku artysta otrzymał tytuł głównego choreografa, a w lipcu 1995 roku został dyrektorem Baletu Teatru Wielkiego - Opery Narodowej w Warszawie. Funkcję te sprawował do końca maja 2006 r. Przygotował także choreografię do dwóch słynnych produkcji operowych, reżyserowanych przez Mariusza Trelińskiego - Damy Pikowej w berlińskiej Staatsoper Unter Den Linden (grudzień 2003) i w Operze Narodowej w Warszawie (grudzień 2004) oraz do Andrei Chénier w Teatrze Wielkim w Poznaniu (marzec 2004) i w Operze Waszyngtońskiej. Ho Sin Hang - choreograf, tancerz, pedagog Pochodzi z Chin. Tańca uczył się w Hong Kongu i w Londynie, gdzie zdobywał pierwsze doświadczenia sceniczne, by w latach 70., jako solista, podbić sceny europejskie. Tańczył wielki role z repertuaru XX-wiecznego: Pietruszkę, Pulcinellę czy Kościeja w Ognistym Ptaku Strawińskiego. W roku 1976 został wybrany przez krytyków najlepszym tancerzem roku młodego pokolenia za rolę Puka w Śnie nocy letniej Sperlisa wystawionym w Bazylei. Bardzo wcześnie zaczął tworzyć własne balety i układy choreograficzne. Za każdym razem zachwycał publiczność innowacyjną mieszanką elementów klasycznych i nowoczesnych. Posiada ponad 30-letnie doświadczenie pedagogiczne. Między innymi w latach 1989 - 1995, równolegle ze swoją pracą w Teatrze w Kassel, Ho Sin Hang prowadził odnoszącą sukcesy szkołę baletową. Jego uczniowie stali się tancerzami baletu klasycznego, choreografami i tancerzami w musicalach w takich ośrodkach tanecznych jak m.in. Drezno, Berlin, Monachium, Stuttgart. Jego choreografia w wieczorze Chopinart w Operze Bałtyckiej jest pierwszą, którą realizuje dla polskiej publiczności. 26 lutego godz. 19.Opera Bałtycka w Gdańsku, al. Zwycięstwa 15, Bilety: 25 - 65zł. W przedsprzedaży (2 miesiące przed spektaklem przez dwa tygodnie) ceny o 30% niższe.