Tłumy mieszkańców i turystów mogą tam też oglądać pokazy zespołów folklorystycznych i spróbować regionalnej kuchni. W jednej z chałup na terenie skansenu otwarto wystawę ze zbiorów kilku placówek muzealnych, poświęconą pozycji i roli dziecka w społeczności wiejskiej na Podlasiu w XIX-XX wieku. Prezentowane są tam m.in. kołyski i wózki, tornistry, piórniki, fartuszki z tarczami szkolnymi i wyposażenie dawnej klasy szkolnej. Oglądać można też różnego rodzaju narzędzia i fotografie prezentujące, czym niegdyś zajmowały się wiejskie dzieci. Festyn jest częścią projektu Białostockiego Muzeum Wsi "Ocalić od zapomnienia", mającego na celu przypomnienie zapomnianych zwyczajów ludowych. Do jesieni zaplanowano sześć festynów, które dofinansowane zostały ze środków unijnych. Wśród zapomnianych zwyczajów zielonoświątkowych zaprezentowanych w niedzielę, jest "chodzenie z królewną". - Już Zygmunt Gloger w XIX wieku pisał, że ten zwyczaj uległ praktycznie zapomnieniu i zaginął. Na szczęście tak się nie stało, bo został on opisany, zarówno przez Glogera, jak i w okresie międzywojennym przez (Stanisława) Dworakowskiego - powiedział kierownik Białostockiego Muzeum Wsi Artur Gaweł. Chodzenie z królewną, znane zwłaszcza na terenach nad rzeką Narwią, polegało na tym, że jedna z dziewcząt we wsi (przeważnie w wieku 6-7 lat) ubrana odświętnie na biało (jak królewnę) w asyście starszych chłopców (marszałków) i dziewcząt obchodziła pola obsiane zbożem. Miało to chronić uprawy przed klęską nieurodzaju, gradobiciem czy innymi zniszczeniami. Od gospodarzy korowód dostawał poczęstunek. - Według opisów etnografów, dziewczyna powinna być dziewicą i mieć twarz zasłoniętą białą chusteczką. Niektóre dziewczyny nie chciały być królewną, bo potem miano do nich pretensje za nieurodzaj - dodał Gaweł. Białostockie Muzeum Wsi ma charakter skansenu, na terenie którego można zobaczyć zabytkowe zabudowania wiejskie. Jest oddziałem Muzeum Podlaskiego w Białymstoku. Gromadzi zbiory etnograficzne (głównie wyposażenie domów, różnego typu narzędzia rolnicze, kowalskie, stolarskie, sprzęty gospodarstwa domowego, ceramikę ludową, tkaniny i stroje), artystyczno-historyczne (dokumenty, pocztówki i in.) oraz zabytki techniki rolnej i leśnej.