To pierwsza książka o dużym obozie jeńców radzieckich, który Niemcy zlokalizowali w Suwałkach. Obóz jako Oflag 68 Niemcy utworzyli latem 1941 roku, a jesienią 1942 roku przemianowali go na Stalag 1F. Niemiecki obóz jeńców radzieckich w Suwałkach obejmował obszar około 50 hektarów na polach Krzywólki w rozwidleniu dróg prowadzących z Suwałk do Szypliszek i Jeleniewa. Liczba przebywających w obozie jeńców wahała się od około tysiąca w październiku 1942 roku do blisko 6 tysięcy w lipcu 1944 roku. Początkowo wśród jeńców radzieckich znajdowali się również więźniowie narodowości polskiej wcieleni do Armii Czerwonej po 1939 roku. W 1943 roku przejściowo w obozie przebywali jeńcy włoscy. Zdecydowana większość jeńców to byli Rosjanie. Nie licząc obiektów należących do administracji, w obozie nie było żadnych zabudowań. Jeńcy przebywali przez cały rok pod gołym niebem, a schronienia przed deszczem i zimnem szukali w norach wygrzebywanych w ziemi. Mieszkańcy Suwałk starali się pomagać jeńcom znajdującym się w tym stalagu- podrzucali żywność, pomagali uciekinierom z obozu. Według różnych danych szacunkowych w Stalagu 1 F Sudauen zginęło od 30 do 46 tysięcy jeńców radzieckich. Większość ich ciał spoczywa na cmentarzu w suwalskiej Szwajcarii.