Sesja pt. "Ochrona przyrody na terenach wdrażania lokalnych strategii rozwoju" była podsumowaniem 20 lat istnienia parku. Omawiane na niej tematy dotyczyły ochrony wód, lasów, zwierząt i roślinności wigierskiej, a także badań naukowych, edukacji oraz rozwoju turystyki w wigierskim parku. Podczas obchodów została odsłonięta tablica pamiątkową ku czci Alfreda Lityńskiego, hydrobiologa, inicjatora ochrony jeziora Wigry. Portret Lityńskiego na granitowej tablicy umieszczono przed wejściem do Muzeum Wigier w Starym Folwarku. Dyrektor Wigierskiego Parku Narodowego Jacek Łoziński powiedział podczas uroczystości, że kolejne zarządy parku dokonały wiele dla ochrony pięknych wigierskich terenów, ale placówka ma przed sobą nowe wyzwania. "Przygotowujemy kompleksowy plan ochrony parku, a w szczególności kierunki rozwoju Wigier w kontekście potrzeb turystycznych" - mówił Łoziński. Na wtorek zaplanowano sesję terenową w Wigierskim Parku Narodowym. Uczestnicy mają przejść prawie 15-kilometrową trasą im. Alfreda Lityńskiego prowadzącą z Muzeum Wigier do Płociczna. Według danych dyrekcji Wigierskiego Parku Narodowego, rocznie park odwiedza ponad 100 tys. turystów. W parku jest sześć ścieżek edukacyjnych i 16 obszarów objętych ochroną rezerwatową. Najcenniejszym zabytkiem architektury jest klasztor pokamedulski w Wigrach. W 1999 roku odpoczywał w nim podczas pielgrzymki papież Jan Paweł II. Obok obiektów przyrodniczych, powodzeniem wśród turystów cieszy się Wigierska Kolejka Wąskotorowa oraz rejsy statkiem "Tryton", którym w 1999 roku pływał po jeziorze Wigry Jan Paweł II. Wigierski Park Narodowy powstał w 1989 roku. Wcześniej, od 1976 roku, istniał jako park krajobrazowy. Na terenie parku znajduje się 40 jezior, w tym największe - Wigry. Wigry są znane szczególnie z dwóch smacznych gatunków ryb: sielawy i siei. Na terenie parku znajduje się ich wylęgarnia. Wigierski Park Narodowy jest jednym z największych parków narodowych w Polsce. Jego powierzchnia wynosi ponad 15 tys. ha, z czego ponad 9 tys. ha to tereny leśne. Park położony jest na północnym skraju Puszczy Augustowskiej.