Franciszek Frączek - "Słońcesław z Żołyni" żył w latach 1908-2006. Urodził się w Żołyni koło Łańcuta. Studia rozpoczął w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, studiował zaledwie jeden rok. Kontynuował własną drogę nauczania w "Twórcowni Szukalskiego". Od 1930 roku tworzył i wystawiał wraz ze Szczepem "Rogate Serce", którego był członkiem. W roku 1976 otrzymał Złotą Odznakę ZPAP. Zorganizował wiele wystaw indywidualnych, ważniejsze z nich to wystawa w warszawskiej "Zachęcie" w 1982 r., przy okazji której otrzymał Nagrodę Ministra Kultury i Sztuki. Dwukrotnie wystawiał swoje obrazy i rysunki w Muzeum Okręgowym w Rzeszowie oraz kilkakrotnie w rzeszowskim BWA. W roku 1988 z okazji Jubileuszu Pracy Twórczej otrzymał ponownie nagrodę Ministra Kultury i Sztuki. W kraju jego prace mogli również oglądać mieszkańcy Poznania, Lublina, Krakowa i Gdańska. Wystawiał również zagranicą m. in. w Nowym Jorku, we Lwowie, Wilnie, Chicago, Paryżu. W swojej twórczości stale odwoływał się do legend i kultury słowiańskiej. Ze wszystkich uczniów Szukalskiego był najbardziej konsekwentny i najdalej poszedł w realizacji założonych przez niego haseł. Stworzył własny i niepowtarzalny styl, sztukę o rodowodzie polskim, słowiańskim. W swojej twórczości inspirację czerpał z pogańskiej historii słowiańszczyzny oraz z kultury i tradycji ludowej. W życiu kierował się maksymą: Jeżeli zgubiłeś drogę i chcesz ją odnaleźć posłuchaj tętna tej ziemi. Jeśli ogłuchłeś na jej głos, szukaj jej w mitach ludu. Wydał dwa zbiory legend z okolic Łańcuta. Sam stał się przez swoje konsekwentne postępowanie, tworzenie, a nawet styl ubierania legendą rzeszowskiego środowiska artystycznego. Wystawa jest przeglądem twórczości tego oryginalnego artysty. Daje okazję przypomnienia sobie wielu wspaniałych, znanych i nieznanych prac artysty. bwa