Przed kilkoma laty pięć nie znających się kobiet, pochodzących z różnych części Polski, postanowiło zrealizować marzenie życia: zdobyć wykształcenie artystyczne. Ich wybór padł na nieistniejącą już Wyższą Szkołę Sztuki Stosowanej w Poznaniu. Szkoła stanowiła ożywione centrum twórczości i refleksji nad sztuką. Wtopiona w życie miejskie, ale też pięknie położona wśród zieleni, nad jeziorem Maltańskim, wpłynęła na trwałość więzi łączących jej byłych studentów i profesorów. Spotykają się oni na plenerach i warsztatach plastycznych. Wystawiają wspólnie. Odwiedzają wzajemnie swoje indywidualne wystawy. Na wystawie w Piwnicy PodCieniami swoje prace (malarstwo i witraż) prezentuje pięć artystek z poznańskiej szkoły, które kształciły się pod okiem profesora Wojciecha Sadley'a: Hanna Ewa Masojada, Krystyna Grzybek, Teresa Grabowska, Anna Banyś, Krystyna Jankowska. Prof. Wojciech Sadley urodził się 1932 r. w Lublinie. Studia na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie na Wydziale Architektury Wnętrz oraz na Wydziale Malarstwa. Od 1968 roku pracował w warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych, gdzie w 1983 roku otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1993 roku tytuł profesora zwyczajnego. W swoim dorobku ma kilkadziesiąt wystaw indywidualnych, m.in. w Lozannie, w Zurychu i w Berlinie. Brał udział w kilkuset wystawach w wielu krajach na wszystkich kontynentach, m.in. w Międzynarodowych Biennale Tkaniny w Lozannie, Bienal Internacional de Arte w Săo Paulo, wystawach w Nowym Jorku, Amsterdamie, Kioto, Tokio. Prace Wojciecha Sadley'a znajdują się w zbiorach muzeów europejskich i amerykańskich oraz w wielu kolekcjach prywatnych na całym świecie. Prof. Wojciech Sadley dwukrotnie brał udział w Międzynarodowym Biennale Artystycznej Tkaniny Lnianej "Z krosna do Krosna" i dwukrotnie jego prace były nagradzane na krośnieńskim biennale. Elementem łączącym prace na wystawie jest abstrakcyjność form. Artystki tworzą rytmiczne układy kształtów i barw, nadając tym ostatnim prymarne znaczenie. W renesansowej teorii sztuki, podjętej później przez artystów i teoretyków XX wieku, m.in. Wassily Kandinsky'ego, barwa (colorare) uważana była za wyraz uczucia. Przedstawione prace, w których emocjonalne działanie barw połączone zostało z ekspresyjnymi duktami pędzli, są zapisem wrażliwości estetycznej i emocjonalnej ich twórczyń. Wystawę zwiedzać można do 23 sierpnia 2009 roku, a za jej rekomendację niech służy wpis do księgi pamiątkowej artystki i wielokrotnie wyróżnionego architekta wnętrz - Ewy Cisowskiej: "Bardzo malarskie malarstwo. Niech żyje kolor!". Bożena Paradysz, Joanna Bryl