Wystawa jest próbą nowego spojrzenia na twórczość polskiego malarza, powszechnie znanego w kręgach Montmartre'u, a pochodzącego z podkrośnieńskiej Komborni. Muzeum Podkarpackie w Krośnie posiada blisko 300 jego prac i jest to przypomnienie i zaprezentowanie prac powstałych po 1945 roku, a więc po osiedleniu się w Paryżu. Malarstwo Ekierta ukształtowane zostało w głównej mierze w czasie studiów w paryskiej L'École Nationale Supérieur des Beaux Arts w pracowni profesora Narbonne oraz w Academie d'André Lhote'a na Montparnasse. Na płótnach Ekierta odnajdziemy wpływy impresjonizmu, postimpresjonizmu, kubizmu, abstrakcji geometrycznej i lirycznej, a także malarstwa z kręgu tzw. nowej figuracji. Twórczości Ekierta trudno nadać konkretne ramy stylowe, jego poszukiwania, a przy tym osobisty, nacechowany ogromną wrażliwością na kolor styl, wpisuje go w krąg wielkich indywidualności europejskiego malarstwa, takich jak Cézanne, Picasso, czy Klee. Pokazowi prac Ekierta towarzyszy malarstwo artystów polskich tworzących w tym czasie w Paryżu. Obecna wystawa jest "pierwszą odsłoną", a zarazem wstępem do zaprezentowania bogactwa twórczości polskich artystów kształcących się w Paryżu bądź tych, którzy przybyli tu po odbytych studiach w Polsce. Biorąc pod uwagę bogactwo tematu, skupiono uwagę na kilku artystach urodzonych około 1900 roku, którzy utrzymywali kontakty z Ekiertem, a którzy w swej sztuce prezentują bogate źródła inspiracji nowymi tendencjami w sztuce malarskiej. Szczególną rolę w tej prezentacji odgrywa postać Józefa Czapskiego - artysty, który był równie aktywny na dwóch obszarach: zajmował się równolegle malarstwem i pisarstwem (jego eseje były przede wszystkim poświęcone sztuce, ale nie wyłącznie). Dorobek malarski Czapskiego jest różnorodny i niekonsekwentny artystycznie. O jego niejednorodności zadecydowały rozmaite inspiracje, a temperament malarza od samego początku skłaniał go do przekraczania dogmatycznych zasad zaszczepionych kapistom przez Cybisa. Do starszego pokolenia malarzy prezentowanych na wystawie należy również Franciszek Prochaska, który w latach 50-tych przeprowadził się do Aix-en-Provence oraz jego przyjaciel Wacław Zawadowski. Zagadnienia koloru i światła były dla ich twórczości niezwykle ważkimi. Do pokolenia artystów urodzonych w pierwszych latach XX wieku, oprócz Jana Ekierta, obecni są Stanisław Grabowski i Mieczysław Janikowski. Grabowski uczy się u Légera i Ozenfanta, jest malarzem, który wyrasta i krzepnie w swej indywidualności malarskiej pod wpływem i w związku z najbardziej współczesnymi prądami w malarstwie francuskim. Od postfowizmu poprzez doświadczenia neokubistyczne artysta sięga nawet do eksperymentów surrealistycznych. Pracownię po Grabowskim odziedziczył Mieczysław Janikowski, który najdobitniej wyraził się w abstrakcji geometrycznej, gdzie widać jego niezwykłą wrażliwość na kolor i formę. Na wystawie znajdą się obrazy, prezentujące różne maniery artystyczne, obecne w malarstwie XX wieku. Muzeum Podkarpackie zaprasza zarówno znawców i wielbicieli malarstwa, jak i tych, którzy stawiają dopiero pierwsze kroki w poznawaniu sztuki. Prezentowane prace pochodzą ze zbiorów Muzeum Podkarpackiego w Krośnie, Muzeum Narodowego w Krakowie, Muzeum Historycznego w Sanoku a także prywatnych kolekcji: pani Władysławy Menet oraz pana Michała Popiela de Boisgelin z Kurozwęk. Kurator wystawy - Kamila Staszak