Widowisko, przygotowywane tradycyjnie przez miejscowy zakon ojców franciszkanów odbywa się zawsze w naturalnej scenerii, przy leśnych kapliczkach - stacjach Drogi Krzyżowej. Fenomenem misterium jest to, że odtwórcami wszystkich ról są mieszkańcy Kalwarii Pacławskiej i okolicznych wiosek, często wraz z całymi rodzinami. Jest to zazwyczaj grono ok. 50-70 osób. Odtwarzają oni ewangeliczne sceny od ostatniej wieczerzy, przez drogę krzyżową, ukrzyżowanie Jezusa aż do Zmartwychwstania. Jak poinformował franciszkanin ojciec Janusz czterogodzinne widowisko rozpocznie się przy Domku Matki Bożej, gdzie zostanie odegrana scena w Wieczerniku. Następnie akcja będzie się rozgrywać na dróżkach kalwaryjskich i przy poszczególnych stacjach; będą to sceny od pojmania Jezusa, jego sądu przed Annaszem i Kajfaszem, a następnie u Piłata; będą sceny biczowania, drogi krzyżowej, ukrzyżowania aż do zdjęcia ciała z krzyża i złożenia w grobie przy kaplicy Grobu Pana Jezusa. Widowisko zakończy scena Zmartwychwstania. Tradycyjnie za Chrystusem podążać będzie tłum wiernych, którzy włączają się w spektakl wielkopostnymi śpiewami. Na Misterium Męki Pańskiej w Kalwarii Pacławskiej co roku przybywają pielgrzymi z Polski a także z Ukrainy. Misterium organizowane jest w Kalwarii Pacławskiej od początku lat 90. Wówczas odtwórcami wszystkich ról byli nowicjusze z zakonu. Z czasem w przygotowywanie spektaklu zaczęli włączać się mieszkańcy Kalwarii, a później także okolicznych wiosek, często wraz z całymi rodzinami. Kalwarię Pacławską założył w XVII wieku z pobudek religijnych wojewoda podolski, kasztelan krakowski Andrzej Maksymilian Fredro herbu Bończa (1620-1679). Legenda głosi, że podczas jednego z polowań puścił się w pogoń za szczególnie dorodnym okazem jelenia. Niespodziewanie zwierzę zatrzymało się, a wśród jego rogów pojawił się jaśniejący krzyż. Fredro postanowił upamiętnić to miejsce, wznosząc na wzgórzu kościół i klasztor, do którego sprowadził franciszkanów. Obecnie w zabytkowym kościele znajduje się m.in. słynący łaskami obraz Matki Bożej Kalwaryjskiej. W XVII wieku znajdował się on w kościele oo. franciszkanów w Kamieńcu Podolskim. W 1672 roku, po zdobyciu miasta przez Turków, obraz ukryto i w kilka lat później przeniesiono do Kalwarii Pacławskiej. Długość Drogi Krzyżowej w Kalwarii wynosi nieco ponad 1,5 km. Na dróżkach pątniczych znajduje się 35 kaplic murowanych, siedem drewnianych i pięć figur. Najstarsze pochodzą z ok. 1825 roku - nie zachowały się obiekty wzniesione przez Fredrę.