Angel 4 października (czwartek), godz. 19.00 Wielka Brytania/Belgia/Francja, 2007, 134 min. Reżyseria: Francois Ozon Wykonawcy: R.Garai, S. Neill, M. Fassbender, C. Rampling Kostiumowy melodramat François Ozona, twórcy ''8 kobiet'' i ''Basenu''. Pełen dyskretnego humoru pastisz wielkich, hollywoodzkich produkcji z lat 50. Próba wyjścia poza dotychczasową stylistykę, przejście od minimalizmu po barokowy koncept. W "Angel" opowiada o wiktoriańskiej pisarce Angel Deverell, której postać wzorowana jest na autentycznej osobie, Marii Corelli - pierwszej brytyjskiej autorce bestsellerów, ulubionej pisarce Królowej Wiktorii, zwanej niekiedy prekursorką dzisiejszych harlequinów. Tytułową bohaterką jest młoda dziewczyna o niezwykle wybujałej wyobraźni i lekkim piórze, córka właścicieli sklepu. Marzenia o wielkim majątku, arystokratycznym pochodzeniu i namiętnej miłości przelewa na papier. A robi to tak umiejętnie, iż jej pierwsza próba literacka znajduje wydawcę. Szybko staje się poczytną autorką romansów, a co za tym idzie majętną panną i łakomym kąskiem dla wielu amantów. Na pierwszy rzut oka "Angel" to taki kiczowaty harlequin w wersji filmowej, ale Ozon igra z widzem, wykorzystując do tego swoją bohaterkę. Młodziutka Angel bowiem żyje własnym życiem, ale i życiem swoich bohaterek, więc do końca nie wiadomo, co jest prawdą, a co książkową fikcją. Irina Palm 11 października (czwartek), godz. 19.00 Belgia/ Luksemburg/ Wielka Brytania/ Niemcy/ Francja, 2007, 103 min. Reżyseria: Sam Garbarski Wykonawcy: M. Faithfull, M. Manojlovic Maggie, niezbyt pociągająca i zaniedbana wdowa w średnim wieku, dowiaduje się, iż jej wnuk jest umierający. Chłopiec ma szansę wyzdrowieć, niezbędna jest jednak niezwykle kosztowna operacja w Australii. Maggie, wiedząc o trudnej sytuacji finansowej swojego syna, postanawia na własną rękę zdobyć pieniądze. Bez doświadczenia zawodowego, bez żadnych umiejętności, jej siła tkwi jednak w desperacji. Po kilku nieudanych próbach zdobycia pracy trafia do londyńskiej dzielnicy Soho, gdzie zatrudnia się w klubie "Sexy World". Jego właściciel, Mikky, na początku ma pewne obawy, ale z czasem odkrywa w niej talent, z którego posiadania nigdy nie zdawała sobie sprawy... Na plan pierwszy wyłania się nie walka o życie wnuka, ale metamorfoza, którą z jej powodu przechodzi Maggie. Sytuacja zmusza ją do tego, by przełamała własne lęki. To pomaga jej w zrzuceniu pęt, które sama na siebie założyła, przyjmując bez oporu i chwili zastanowienia narzuconą jej przez społeczeństwo rolę: potulnej wdówki, która spędza popołudnia przy herbatce na plotkach z koleżankami. Obraz Sama Garbarskiego ujmuje swoim ciepłem i optymizmem oraz normalnością. "Irina Palm" okazuje się delikatnie zarysowanym portretem brytyjskiej zaściankowości, obnażającym drobnomieszczańskie zakłamanie. Obok głównych bohaterów pojawiają się na ekranie brytyjskie panie Dulskie, ich hipokryzja i dwulicowość. Requiem 18 października (czwartek), godz. 20.00 Niemcy, 2005, 89 min. Reżyseria: Hans-Christian Schmid Wykonawcy: B. Klaußner, I. Kogge, A. Blomeier, S. Hüller Film, oparty na prawdziwych wydarzeniach, opowiada historię młodej dziewczyny, Michaeli Klingler, która na początku lat 70. po serii egzorcyzmów, umarła z wycieńczenia. Dziewczyna chorowała na epilepsję, ale wychowywana przez ortodoksyjnych katolickich rodziców, zaczęła wierzyć, że opętały ją złe moce. Michaela ma 21 lat i marzy o wolności. Zostawia swoich oschłych rodziców i jedzie na uniwersytet. Tam po raz pierwszy czuje smak swobody. Pod wpływem przyjaciółki, Hanny, zamknięta w sobie Michaela zaczyna się zmieniać. Coraz rzadziej dzwoni do rodziców, mniej tęskni. W końcu pozna Stefana, razem optymistycznie patrzą w przyszłość. Nie może jednak uwolnić się od wyniesionych z domu zahamowań i przeżywa załamanie nerwowe. Czy przerażające twarze i głosy, które ją prześladują, są tylko objawem towarzyszącym atakom epilepsji? Dziewczyna wraca do domu. Wezwany przez rodzinę ksiądz uznaje, że jest opętana przez diabła. Kto zawinił? Reżyser podsuwa pytania, ale nie udziela odpowiedzi. Łatwo za główną winowajczynię dramatu uznać matkę dziewczyny. Oschłą, nieprzyjemną, złośliwą. Nie jest to jednak postać tak jednoznaczna jak się wydaje. A może winna była jednak sama Michaela, psychotyczna bohaterka, dla której "głosy" były wytęsknionym finałem, drogą do męczeństwa i świętości. Moje życie beze mnie 25 października (czwartek), godz. 19.00 Hiszpania/Kanada, 2003, 106 min. Reżyseria: Isabel Coixet Wykonawcy: S. Polley, S. Speedman Polscy widzowie poznają przejmujące filmy Isabel Coixet w odwrotnej kolejności. W 2006 roku odbyła się premiera "Życia ukrytego w słowach", a dopiero teraz na ekranach kin pojawił się chronologicznie wcześniejszy "Moje życie beze mnie". W obu obrazach wystąpiła rewelacyjna Sarah Polley. Ann ma 23 lata. Jako nastolatka zaszła w ciążę z kolegą z klasy - swoją pierwszą i jedyną jak dotąd miłością. Teraz ma już dwoje dzieci: córeczki Penny i Patsy, oraz młodego jak ona sama - męża. Wszystko, co do tej pory osiągnęła to mieszkanie w przyczepie kempingowej w ogródku swojej matki i praca sprzątaczki na nocnej zmianie. Jej mąż Don na ogół bywa bezrobotny, matka spędza czas na rozpamiętywaniu przeszłości i straconych szans, a ojciec od dziesięciu lat siedzi w więzieniu. Pomimo przeciwności losu i niesprzyjających warunków Ann udaje się stworzyć ciepły i rodzinny dom. Pewnego dnia mdleje. W szpitalu, w czasie rutynowych badań dowiaduje się, że ma raka i że pozostały jej trzy miesiące życia. Dziewczyna spisuje listę rzeczy, które chce zrobić przed śmiercią a następnie konsekwentnie realizuje poszczególne punkty. "Moje życie beze mnie" opowiada o dramatycznych wydarzeniach, wkraczamy w intymny świat umierającej kobiety. Nie ma tu jednak miejsca nawet na chwilę użalania się nad sobą. Ann przyjmuje tę wiadomość z zadziwiającą prostotą i spokojem. Także dzięki temu historia ostatnich dni jej życia głęboko zapada w serce. Tomasz Kamiński