Będą to także XIII Ogólnopolskie Manewry Ratownictwa Wysokościowego. Organizatorem manewrów jest Komenda Główna PSP oraz Komenda Wojewódzka PSP w Rzeszowie. Jak poinformował rzecznik podkarpackiej straży pożarnej mł. bryg. Marcin Betleja celem manewrów jest przede wszystkim sprawdzenie przygotowania specjalistycznych grup ratownictwa wysokościowego do realizacji zadań z zakresu ratownictwa wysokościowego i współpracy między grupami. Ponadto, dzięki manewrom ocenione zostaną m.in. możliwości operacyjne ratowników, stosowane przez nich techniki ratownicze, praktyczne możliwości współdziałania grup ratownictwa czy doskonalenie zasad łączności radiowej podczas działań. W manewrach wezmą udział specjaliści ratownictwa wysokogórskiego z Polski oraz z Niemiec, Ukrainy, Białorusi, Wielkiej Brytanii, Danii i Norwegii. Będą oni ćwiczyć np. ratowanie pracownika zapory, który podczas prac konserwacyjnych, wisząc na linie, w połowie wysokości zapory nagle zasłabł i stracił przytomność; ratowanie osoby ze złamaną ręką, uwięzionej w szybowcu, który zawisł w koronach drzew na wysokości około 15 metrów czy akcję ratowniczą nieprzytomnego operatora koparki, która podczas prac osunęła się na dno rozpadliny. Betonowa zapora wodna na Solinie jest największą w kraju i jedną z największych w Europie. Jej długość wynosi 664 metry, a wysokość - 82 metry. Dzięki zaporze powstał największy spośród ponad pięćdziesięciu sztucznych zbiorników w Polsce, o pojemności blisko 500 mln metrów sześciennych. Maksymalna głębokość zbiornika przy zaporze osiąga 60 metrów. Powierzchnia zalewu (Jeziora Solińskiego) obejmuje 2105 hektarów, a długość linii brzegowej - 150 km. Zespół Elektrowni Wodnych Solina-Myczkowce o mocy 150 megawatów dostarcza 9 gigawatogodzin rocznie. Budowę zapory wodnej na Sanie w Solinie-Myczkowcach rozpoczęto w 1960 r.; do użytku została przekazana w 1968 r. Utworzenie Jeziora Solińskiego wymagało zalania terenów kilku wsi. Pod wodą znalazły się: Solina, Teleśnica Sanna, Horodek, Sokole, Chrewt i duża część Wołkowyji.