Urodziła się w Zbarażu w 1921 roku. W 1942 roku uciekła z getta i ukrywała się do końca wojny. Po zakończeniu II wojny światowej wyszła za mąż i urodziła córkę. W 1957 wyemigrowała do Izraela i osiadła w Holonie. Ida Fink zaczęła publikować swoje utwory w 1971. Wydała między innymi dzieła: Wiosna 1941(2009), Odpływający ogród (2003), Ślady (1996), Podróż (1990), Skrawek czasu (1987). Ida Fink była laureatką wielu nagród, m.in. nagrody im. Anny Frank, nagrodę Buchmanna przyznawaną przez Instytut Yad Vashem, nagrody Premio Moravia oraz Sapir Prize. Jej nazwisko znalazło się na ogłoszonej przez National Jewish Book Center w Nowym Jorku liście stu najważniejszych autorów żydowskich. W 2003 uhonorowano ją Nagrodą Specjalną Polskiego PEN Clubu.