Kto musi? Zeznanie roczne w polskim urzędzie skarbowym musi złożyć każda osoba, która ma w Polsce miejsce zamieszkania i w 2007 r. uzyskała dochody w kraju i za granicą - bez względu na miejsce pracy. Natomiast jeśli pracowałeś za granicą i w roku 2007 uzyskałeś dochód tylko tam, nie musisz się rozliczać, pod warunkiem że byłeś zatrudniony w którymś z następujących krajów: Austria, Chorwacja, Cypr, Czechy, Estonia, Francja, Grecja, Hiszpania, Irlandia, Kanada, Luksemburg, Łotwa, Niemcy, Norwegia, Portugalia, Słowacja, Słowenia, Węgry, Wielka Brytania i Włochy. Natomiast jeśli pracowałeś w Australii, Belgii, Danii, Finlandii, Holandii, Islandii, Stanach Zjednoczonych lub Szwecji, a miejsce twojego zamieszkania znajduje się w Polsce (masz tutaj ośrodek interesów życiowych, np. rodzinę), to niestety musisz się rozliczyć z zagranicznych dochodów przed polskim fiskusem. Dlaczego? Bo z tymi poprzednimi państwami Polska podpisała korzystną umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania - tzw. wyłączenia z progresją, a z drugimi niekorzystną - tzw. proporcjonalnego odliczenia. Krok po kroku Okazuje się, że musisz się rozliczyć, ponieważ zarobiłeś w kraju i za granicą? 1. Zgromadź wszystkie informacje o swoim przychodzie. Polski pracodawca do końca lutego ma obowiązek wystawić pracownikowi odpowiedni PIT, natomiast za granicą jest to różnie regulowane - albo dostajesz odpowiednik naszego PIT-u (holenderski jaaropgaaf), albo przy każdej pensji powinieneś otrzymać tzw. pasek (payslip w Wielkiej Brytanii i Irlandii). Na tych dokumentach jest wyszczególniony przychód oraz wszystkie potrącone składki. Ciebie interesują wszystkie dochody brutto w ciągu roku podatkowego. Wliczają się w to wynagrodzenia z tytułu umowy o pracę, ale także świadczenia chorobowe oraz napiwki. Osoby, którym pracodawca opłaca zakwaterowanie, powinny wliczyć w swój przychód również wysokość opłat. 2. Od przychodu odlicz 30 proc. diety za każdy dzień pobytu za granicą. Ich wysokość jest z góry ustalona i wynosi odpowiednio dla poszczególnych państw: Np. jeśli przebywałeś w Wielkiej Brytanii 300 dni w zeszłym roku, odejmujesz od przychodu 2880 funtów (300 dni x 30 proc. = 90 / 90 diet x 32 funty = 2880). 1. Przelicz przychód na złotówki. Uwaga: nie wystarczy pomnożyć dochodu przez aktualny kurs funta czy euro. Zagraniczne wynagrodzenie należy przeliczyć według średniego kursu Narodowego Banku Polskiego z dnia wpływu pieniędzy na swój rachunek bankowy! Kurs walut można sprawdzić na stronie www.nbp.gov.pl , gdzie znajduje się archiwum wartości walut obcych. Samo przeliczenie nie jest problemem - trudność może sprawić określenie dnia wpływu należności na konto - można to sprawdzić albo w historii rachunku bankowego (jeśli ktoś ma dostęp do konta online), albo na dokumencie, który pracownicy otrzymują przy każdej wypłacie od pracodawcy. Łatwiej mają osoby otrzymujące wynagrodzenie raz w miesiącu, natomiast tych, którzy dostają tygodniówki, czeka zabawa z kalkulatorem. 2. Od kwoty, którą otrzymałeś, odejmij zryczałtowane koszty uzyskania przychodu, czyli koszty uzyskania przychodów w określonej z góry kwocie. Za rok 2007 osoby zatrudnione na podstawie umowy o pracę (nie samozatrudnione) mogą odliczyć 108,5 zł za każdy rozpoczęty miesiąc pracy. 3. Dodaj do tego polski dochód. Suma będzie stanowić podstawę opodatkowania. 4. Na podstawie polskich progów podatkowych oblicz podatek do zapłacenia. Progi podatkowe w 2007 r. w Polsce 1. Jeśli rozliczasz się według metody wyłączenia z progresją, wystarczy, że podatek od całego dochodu pomnożysz przez 100 i podzielisz przez podstawę opodatkowania - wynik to stawka procentowa podatku. Na koniec obliczysz podatek do zapłacenia w Polsce, mnożąc stawkę procentową podatku przez swój dochód w Polsce. 2. Jeśli rozliczasz się według metody proporcjonalnego odliczenia, powinieneś znać również wysokość podatku zapłaconego za granicą. Musisz ustalić, czy będziesz mógł odliczyć go w pełnej kwocie od podatku polskiego. Odliczenie to możliwe jest tylko do wysokości podatku przypadającego proporcjonalnie na dochód uzyskany w obcym państwie. Aby obliczyć kwotę podatku przypadającego proporcjonalnie na dochód uzyskany za granicą, należy kwotę całego należnego podatku pomnożyć przez wysokość dochodu uzyskanego za granicą, a następnie podzielić przez wysokość łącznego dochodu podlegającego opodatkowaniu. Jeśli kwota podatku zapłaconego za granicą jest wyższa od proporcji, możesz od podatku do zapłacenia w Polsce odjąć tylko liczbę, która wyszła z proporcji. Jeśli byłaby niższa - całą sumę podatku zapłaconego za granicą. Uwaga! Jeśli uzyskałeś dochód tylko za granicą, nie obliczasz proporcji - wystarczy od podatku od całego dochodu odjąć wysokość podatku zapłaconego za granicą. Nie odliczysz Od podatku od zagranicznych dochodów nie można odliczyć składek na ubezpieczenie zdrowotne z zagranicy. W niektórych bowiem krajach (np. w Holandii) pracownicy sami muszą je odprowadzać od swojego przychodu. Co prawda polski Trybunał Konstytucyjny w listopadzie 2007 r. orzekł, że jest to niezgodne z Konstytucją RP, ale zmiany mogą wejść w życie dopiero w roku bieżącym, a więc dopiero rozliczając się z dochodów zagranicznych za rok 2008, będzie można odliczyć składki na ubezpieczenie zdrowotne płacone w krajach UE. Ponadto nie odliczysz kosztów transportu do miejsca pracy ani zakupu ubrania roboczego. Pamiętaj: od przychodu możesz odjąć tylko diety i zryczałtowane koszty uzyskania przychodów. Druki Polacy, którzy osiągnęli dochód za granicą, a rozliczają się w Polsce, wypełniają PIT-36 lub PIT-37 oraz załącznik PIT Z/G z informacjami o zagranicznych dochodach oraz zapłaconym tam podatku. O rozliczeniu podatkowym można również przeczytać w "Praca i życie za granicą" w numerze 1 z 10 stycznia 2008 r. Robert Sierant specjalista ds. bankowości