Urodzona w 1951 roku w Kolonii Schreyer ukończyła ekonomię w uniwersytecie Albertus Magnus. Tytuł doktorski uzyskała na Wolnym Uniwersytecie w Berlinie, gdzie - na przełomie lat 70. i 80. - pracowała jako asystent naukowy w Instytucie ds. podatków, finansów i polityki społecznej. W 1989 roku - jako działaczka partii Zielonych - została wybrana do Senatu Berlina i wchodzi do rządu koalicyjnego SPD-Zieloni jako senator (członek rządu) ds. rozwoju miasta i ochrony środowiska. Rok później została przewodniczącą frakcji Sojuszu 90/Zieloni w Senacie Berlina. W 1999 roku z ramienia Niemiec została komisarzem do spraw budżetu w Komisji Europejskiej. Kiedy 15 grudnia 2003 roku przywódcy sześciu państw Unii Europejskiej we wspólnym liście wezwali do redukcji unijnego budżetu na lata 2007-2013, co oznaczałoby zmniejszenie środków finansowych dla nowych uboższych państw członkowskich UE, reakcja Schreyer była stanowcza - Nie można równocześnie przedstawiać listy życzeń, mówić, że będziemy ograniczać wydatki, a równocześnie betonować 50 proc. budżetu - powiedziała wówczas. Miała na myśli to, że list Niemiec, Francji, Wielkiej Brytanii, Austrii, Holandii i Szwecji zawiera całą listę wspólnych przedsięwzięć, które chcą one finansować z budżetu sięgającego 1 proc. DNB, gdy tymczasem już wcześniej Piętnastka postanowiła od 2007 roku zamrozić wydatki rolne na poziomie przewidzianym na 2006 rok.