Lech Wałęsa urodził się w 1943 r. Ukończył Zasadniczą Szkołę Zawodową w Lipnie. Był członkiem stoczniowego komitetu strajkowego w czasie tzw. wydarzeń grudniowych na Wybrzeżu w 1970 r. W latach 1977-80 współtworzył Wolne Związki Zawodowe Wybrzeża, za co był prześladowany. Od 1980 do 1990 r. był przewodniczącym NSZZ "Solidarność". W czasie stanu wojennego został internowany. Po zwolnieniu kontynuował działalność polityczną i związkową. Przewodniczył stronie solidarnościowej podczas obrad Okrągłego Stołu. W latach 1990-95 był prezydentem RP. Otrzymał wiele nagród, w tym Pokojową Nagrodę Nobla w 1983 roku. W 1998 r. został przewodniczącym Chrześcijańskiej Demokracji III Rzeczypospolitej Polskiej. W wyborach prezydenckich w 2000 r. uzyskał niewiele ponad 1 proc. poparcia i zapowiedział zakończenie działalności politycznej. Teraz jeździ po świecie, wygłasza wykłady i zbiera kolejne tytuły doktoratów honoris causa. Po wieloletnich "waśniach" z Aleksandrem Kwaśniewskim, któremu chciał podać nogę, w końcu pogodził się z nim po śmierci papieża Jana Pawła II. I podał mu rękę, a nawet zaprosił na swoje imieniny. Kłóci się za to, i to coraz bardziej, z Ojcem Rydzykiem. Po zakończeniu obchodów 25-lecia "Solidarności" zapowiada odejście ze związku. - Zawsze robiłem to samo co robię dziś. I za to samo byłem w więzieniach, za to samo byłem prezydentem, za to samo jestem byłym prezydentem. A gdzie mnie to doprowadzi, nie wiem. Zostanę człowiekiem wiary, grzesznym bardzo, ale człowiekiem wiary - mówi o sobie. Nadal mieszka w Gdańsku, a wszystkie z jego ośmiorga dzieci, także te dorosłe, są w pobliżu ojca i mamy, Danuty.