Na podstawie konstytucji z 1972 naczelnym organem władzy pozostaje Najwyższe Zgromadzenie Ludowe (687 czł. wybieranych w wyborach powszechnych na 5 lat). Z zasady sto procent miejsc należy do Bloku Narodowego opanowanego przez komunistyczną Partię Pracy Korei. Między sesjami parlamentu działa kilkunastoosobowe Prezydium, z przewodniczącym Zgromadzenia na czele, władzę wykonawczą sprawuje Centralny Komitet Ludowy. Głową państwa, piastującą równocześnie stanowisko przewodniczącego Narodowej Komisji Obrony jest od 1994 syn Kim Ir Sena - Kim Dzong Il. Kraj dzieli się na 9 prowincji i 4 okręgi miejskie (Phenian, Kesong, Czhongdżin, Hamhyng). Przywódca Korei Północnej - Kim Dzong Il (ur. 1942) jest synem Kim Ir Sena z drugiego małżeństwa. Od 1973 roku uczestniczy w najwyższych władzach Partii Pracy Korei. W 1991 roku został zwierzchnikiem sił zbrojnych a w 1992 roku mianowany marszałkiem. Po śmierci ojca (1994) oficjalnie ogłoszony jego następcą, obowiązki sekretarza generalnego Komunistycznej Partii Korei Płn. objął w 1997 r. (ze względu na "zwyczajowy okres żałoby", trwający 3 lata). Kontynuuje politykę ojca - nie udało mu się powstrzymać gospodarczego upadku kraju (permanentna klęska głodu). Została utrzymana hermetyczna izolacja kraju. Kim Dzing Il interesuje się filmem, komponuje opery. Korea Północna przed 1948 roku była związana z Koreą Południową. W 1948 r. powstała Socjalistyczna Koreańska Republika Ludowo-Demokratyczna a funkcję premiera objął Kim Ir-Sen. Po dwóch latach rządów, 25 VI 1950 roku Kim Ir Sen podjął próbę opanowania południowej części atakiem armii północnokoreańskiej w sile 200 tys. żołnierzy. Do połowy września zajęty został niemal cały półwysep. Na prośbę Korei Południowej, 15 września nastąpił desant wojsk ONZ, składający się głównie z żołnierzy amerykańskich dowodzonych przez gen. MacArthura. Kontrofensywa odrzuciła armię płn.-koreańską do granicy chińskiej. Do wojny przystąpiło wtedy 40 dywizji chińskich dowodzonych przez marsz. Peng Te-Huaja (Chiny twierdziły, że to nie armia, lecz ochotnicy). Po okresie dwuletnich walk pozycyjnych 27 VII 1953 roku podpisany został układ w Panmundżomie ustalający linię demarkacyjną. Nad zawieszeniem broni czuwa Komisja Rozjemcza państw neutralnych. Wojna pochłonęła ok. 1 mln ofiar wśród Koreańczyków obu państw, 300 tys. Chińczyków i 35 tys. Amerykanów. 13 VI 2000 roku doszło do spotkania przywódców obu Korei, Kim Dzong-il oraz Kim De Dzung w Phenianie. Przywódcy zobowiązali się do podjęcia starań aby zjednoczyć kraj i połączyć rozdzielone rodziny.