Działalność partii politycznych jest zakazana. Najwyższą władzą jest przywódca duchowo-polityczny wybierany przez 86-osobowe Zgromadzenie Ekspertów (złożone z duchownych wybieranych na 8 lat) - od 1989 funkcję tę pełni Sajed Ali Chamenei. W jednoizbowym parlamencie (Islamskie Zgromadzenie Konsultatywne) zasiada 290 deputowanych na 4-letnią kadencję. Nad zgodnością ustaw parlamentu z prawem islamskim czuwa Rada Strażników; głowa państwa i szef rządu powoływany w wyborach bezpośrednich, co 4 lata. Antyzachodnie nastroje w Iranie przybrały na sile po wybuchu w 1979 roku rewolucji islamskiej. Rozpoczęła się islamizacja państwa i programowa "antyzachodniość". Zwłaszcza mocno demonstrowana była nienawiść do USA a nawet doszło do uwięzienia personelu ambasady amerykańskiej. Zmieniono konstytucję i wprowadzono ustrój teokratyczny. W 1989 wydano słynną "fatwę" (wyrok śmierci) na brytyjskiego pisarza Salmana Rushdiego za "bluźnierczą" książkę "Szatańskie wersety". Po śmierci Chomeiniego, kiedy duchowym przywódcą został ajatollah Ali Chamenei a prezydentem Ali Akbar Haszemi Rafsandżani rozpoczęło się stopniowe przywracanie stosunków dyplomatycznych z państwami Zachodu, niemniej wg raportu Komisji Praw Człowieka NZ w 1994 r. w Iranie było 19 tys. więźniów politycznych. Liczne akty terroryzmu poza granicami kraju wobec przeciwników politycznych spowodowały w 1995 roku nałożenie przez USA sankcji ekonomicznych na Iran za popieranie międzynarodowego terroryzmu. W 1997 r. prezydentem został wybrany umiarkowany ajatollah Mohammad Chatami, nadal jednak obowiązuje m.in. zakaz kontaktów z cudzoziemcami, posiadania anten satelitarnych i oglądania zagranicznych programów telewizyjnych. Zakazany jest taniec, picie alkoholu, słuchanie muzyki rozrywkowej i czytanie czasopism kolorowych. Kobiety obowiązuje noszenie czarczafu (za nieprzestrzeganie grozi kara chłosty), mężczyzn zakaz ubierania krawatów. Sytuacja wewnętrzna jest bardzo niestabilna, rośnie konflikt między reakcyjną Radą Strażników Rewolucji, a zwolennikami zmian. Mimo kolejnej porażki wyborczej w 2000 roku, konserwatyści kontrolują aparat przemocy i sądy. Na przełomie 2000 i 2001 roku zamknięto 36 czasopism popierających reformy, w tym 20 dzienników. Odbyły się liczne aresztowania dziennikarzy i działaczy popierających Ruch Wyzwolenia Iranu oraz reformy Chatamiego. W czerwcu 2001 roku w wyborach prezydenckich ponowne zwyciężył ajatollah Chatami.